ThePostOnline

Op de Griekse markt is de euro een daalder waard

21-06-2011 13:00

Al bij het betreden van de weekmarkt proef je de unieke sfeer, niet in het minst doordat van vele kanten de vrolijke maar luidruchtige stemmen der marktkooplui verleidelijk kond doen van speciale bloemkolen, bijzondere ondergoederen, volromige kazen met of zonder gaten, Rolexen-zonder-rolex-prijskaartje en wat dies meer zij. Je voelt je onmiddellijk volslagen welkom. Ergens in je achterhoofd weet je natuurlijk wel dat het de Markt om uw centen is te doen, maar dat deert niet: die ouwe regel met die Gulden en Daalder spookt nog voldoende door het hoofd, de deals zijn wederzijds van goede soort. Het pingelen is sport en spel tegelijk, glimlach alom en wederzijds voordeel is motto.

Nederland
Al bij het betreden van Nederland proef je de unieke sfeer, niet in het minst doordat van vele kanten de vrolijke maar luidruchtige stemmen der hulpverleners verleidelijk kond doen van bijzondere subsidies, speciale begeleiding, prettige uitkeringen en wat dies meer zij. Je voelt je onmiddellijk volslagen welkom.

Ergens in je achterhoofd weet je natuurlijk wel dat je voor volslagen debiel wordt versleten, dat het de roeptoeters om de eigen baan is te doen, maar dat deert niet: de vooruitgesnelde tamtamberichten van het Land van Melk en Honing maakt alle deals van goede soort. Het aanpraten van de mate van zieligheid is sport en spel tegelijk, glimlach alom en wederzijds voordeel is motto.

Europa
Al bij het betreden van Europa proef je de unieke sfeer, niet in het minst doordat van vele kanten de vrolijke maar luidruchtige EU-landen verleidelijk kond doen van bijzondere voordelen, fantastische Euro’s, toeristische euforieën omtrent dezelfde munt in alle landen, stabiele economieën en wat dies meer zij. Je voelt je onmiddellijk volslagen welkom.

Ergens in je achterhoofd weet je natuurlijk wel dat het de EU om macht is te doen, maar dat deert niet: de oude stoere regels der VOC en het ‘samen sterk’ spoken nog voldoende door het hoofd. Het als klein land in een poel van forse landen mogen meedoen is sport en spel tegelijk, trotse bordesscènes zijn motto.

Zelfvereeuwigingsdrang
De weekmarkten zijn en blijven de weekmarkten en de sfeer is steevast een hartelijke. De deals blijven wederzijds van goede soort. Een enkele wethouder in een enkel dorp poogt nog weleens roet in eten te gooien doordat hij uit zelfvereeuwigingsdrang wat stenen of houten ‘kunst’ in de weg wil doen zetten, maar voor de rest gaat het de Daalder vs. Gulden prima.

De integratiemarkt is overleden. Dat gebeurt altijd met markten die wel heel veel geld vragen, maar geen of weinig rendement leveren. Zoveel gesubsidieerde knuffelende integratieclubjes en stichtingen en wat dies meer zij die helder tonen dat ze er helemaal niks van bakten, het kon niet anders. Marktwerking.

De Europese Markt is stuk aan het gaan. Ze beloofde veel, maar kost uiteindelijk veel geld, ons geld. Erg snel al blijkt de Euro een valstrik die maakt dat het geklooi van het ene land alle andere landen voor het blok zet en veel geld vraagt. Herstel: eist. Het dogma van ‘het kan niet anders’ viert welhaast religieuze Hoogtijdagen.

Kunstmatig
Jan Kees is boos op 80 procent van ons allen, omdat we maar niet in willen zien dat hij zo ontzettend graag wil mee-spelen in die grote EU-wereld, op de ‘grote markt’. En op de bordes-foto met Sarkozy en Merkel, natuurlijk. Vereeuwigd op die grote markt, net als die enkele wethouder in een enkel dorp. Maar 80 procent van ons heeft dan ook dat merkwaardige minderwaardigheidscomplex van hem niet.

Zo willen ‘we’ dat de Grieken ook gewoon hun eigen broek ophouden, net als degenen die in ons land willen komen wonen, net als de marktkooplui, net als wij. Markten die kunstmatig in stand worden gehouden, overlijden uiteindelijk. Hevig spartelend, soms veel schade aanrichtend in de doodsstrijd, maar toch.

Noot: uit diverse recente enquêtes blijkt dat 80 procent van de Nederlandse bevolking geen verdere bijdragen aan Griekenland wenst. Algemeen idee, zo blijkt uit de enquêtes, is dat nu wij in ons land zelf veel bezuinigingen nodig hebben, het niet zo kan zijn dat we de gevolgen van wanbeleid in een ander land middels leningen en garanties zouden moeten helpen oplossen.

CC foto: Lee Cannon