Er zijn van die labels die je in het hart sluit, in de wetenschap dat vrijwel elke release die deze de wereld in pompt direct de kast in kan worden geschoven; juweeltjes, stuk voor stuk. Het Belgische ZealRecords is voor mij een van die labels. Ook dit jaar weer verantwoordelijk voor een aantal verrijkingen van de platenkast; Tomàn, Isbells of Mad For Mountains om slechts drie namen te noemen. Maar meest opvallend op ZealRecords dit jaar was het debuut van het Gentse kwartet Raketkanon, wellicht de beste release uit de Benelux van het afgelopen jaar.
Donderende doemswolken
Traag slepende sludge, rauwe punk, snerpende noise en donderende doemswolken uit de postmetal Apocalyps, het debuut RKTKN #1 van Raketkanon heeft het allemaal. Vervormde vocalen over lome loodzware en eveneens vervormde gitaren tormenteren trommelvlies en onderbuik met tien harde en directe klappen, als een smid die zijn withete metaal tormenteert onder zijn zware hamer. Harde klappen, maar niet ongenuanceerd, want dat gloeiend stuk ongevormd metaal moet ambachtelijk worden vermaakt tot iets schoons, een gebruiksvoorwerp of sierwerk. Al die klappen betreffen precisie werk, gericht op impact meer dan kracht. Ambachtswerk van muzikale ambachtsmannen die hun vak verstaan en tezamen een noiserock juweel in tien stukken op schijf hebben gezet.
Een geluid dat volgens Jef Verbeeck, gitarist van het kwartet uit Gent, een logisch gevolg is van de instrumenten en de bandleden. ‘Iedereen van Raketkanon is een muziekliefhebber met een brede smaak en ieders persoonlijkheid heeft een invloed op onze sounds.’, laat de Gentenaar via de mail weten. Een geluid dat werkelijk uniek is. Iets wat niet enkel komt doordat iedere muzikant zijn eigen persoonlijkheid in het geluid weet te leggen, maar ook dat eenieder van hen een duidelijke eigen visie op het eigen geluid heeft. Zo verkiest zanger Pieter-Paul Devos (ook frontman van Kapitan Korsakov) ervoor om zijn zang door ‘een waanzinnige hoop effectpedalen’ te halen, worden de baspartijen door Lode Vlaeminck (drummer in Tomàn) gespeeld op oude synths die hij door een basversterker heen trekt. En ook Verbeeck zelf is duidelijk opzoek geweest naar een eigen definitie in zijn geluid, ‘Ik speel op een zelfgebouwde gitaar die heel laag gestemd staat door een versterker die door Stefaan Geens gebouwd is.’
Unieke en eigenzinnige muzikale inbreng van alle vier de leden, die even eigenzinnig als goed beslagen zijn. Stuk voor stuk zijn zij al enkele jaren actief in de Gentse muziekscene, waar zij elkaar dan ook van kennen, aldus Verbeeck.
“Raketkanon is geëvolueerd van een instrumentaal duo naar haar huidige en definitieve versie. Alle leden kenden elkaar al voor ze bij Raketkanon kwamen en we waren fan van elkaars muziek: Pieter-Paul is de frontman van Kapitan Korsakov en nam onlangs nog een track op met Drums Are For Parades, Lode drumt en schrijft muziek bij Tomàn en speelde drum en of synth-partijen op minstens 20 albums, Pieter drumt by Raveyards en wordt ook vaak gevraagd als sessiemuzikant.”
Muziek die uit de onderbuik lijkt op te borrelen
Ervaren muzikanten, en dat is terug te horen in de sturm und drang van Raketkanon. Muziek die uit de onderbuik lijkt op te borrelen en door techniek gekanaliseerd wordt in chaotische structuren. Perfect samengevat in het zelfgebouwde logo op RKTKN #1: een combinatie van een hart en een spijker, een contrast dat ook in de muziek terugkomt tussen de meer melodische stukken en erupties. En op dezelfde wijze ontstaan als de muziek die het symboliseert:
“Het logo moest bij onze muziek passen en toen ik de eerste schets van het hartvormige logo toonde aan de andere bandleden was iedereen onmiddellijk enthousiast. Daar is eigenlijk niet te veel aan bedacht, net als de muziek komt onze beeldvorming van een buikgevoel.”
http://www.youtube.com/watch?v=WFSimT2MPM0
Rauwe, ruwe en zware emotie
RKTKN #1 is dan ook pure emotie, rauwe, ruwe en zware emotie. Een opvallende eend in de ZealRecords bijt, dat wel. Met een geluid dat eerder neigt naar de donkere apocalyptische postrock van de stadsgenoten van Amenra dan naar de experimentele indierock en folk op het Belgische label, valt Raketkanon enigszins uit de toon. Qua geluid, dan, want wat het kwartet op alle vlakken verbindt met de rest van de catalogues is de eigenzinnige houding. Of het nu Low Vertical of Kiss The Anus Of The Black Cat betreft, alle artiesten op ZealRecords trekken hun eigen plan los van de ontwikkelingen die de muziekindustrie op dat moment doormaakt. Bands die de productie veelal ook graag dichtbij huis houden. Zo ook Raketkanon, die voor de gehele productie rondom het debuut bouwde op ervaring uit de omgeving, zij het ook enigszins uit noodzaak geboren.
“Ik heb ons logo en de platenhoes ontworpen omdat ik dat graag doe. Het had ook héél duur geweest moesten we dat uitbesteed hebben. De hoesfoto is door Anton Coene gemaakt. Hij is een vriend van de band en een onwaarschijnlijk goede concertfotograaf. Anton kan ook als geen ander onze live uitstraling vatten. Voor de opnames hadden we het geluk dat Wouter Vlaeminck, de broer van Lode en de man achter Tomàn, graag onze plaat wou opnemen. Maximiliaan Dierickx, ook weer een vriend van de band is een héél getalenteerde cinematograaf, is een aantal concerten komen filmen en heeft de clip voor Herman gemaakt.”
En dat is ook de wijze waarop het kwartet eigenlijk bij Zealrecords uitkwam. Via vrienden, de eigen (muziek)scene. “Lode had Geert Mets (baas Zealrecords) een CD opgestuurd met de nog niet gemixte opnames”, vertelt Verbeeck, “en Geert heeft hem ‘s nachts uit zijn bed gebeld om te zeggen dat hij graag onze plaat wou uitbrengen.”
Waarmee Raketkanon per direct de luidste band op Zealrecords werd en wellicht ook het prijspaard van 2012, daar de band met het debuut op verschillende jaarlijstjes prijkt en dankzij dat debuut in 2013 op Roadburn kan komen spelen. Een band die we niet snel zullen treffen op Roadburn, maar dit jaar wel met een lang verwacht ijzersterk tweede album is gekomen, is Believo!. Maar daarover in een volgend stuk meer.
Raketkanon speelt de eerste Nederlandse show op 28-12-2012 in The Hall Of Fame in Tilburg
