Het is geen grap: in Europa kun je een ‘persprijs’ winnen als je betoogt dat een democratisch gekozen volksvertegenwoordiger geen aandacht hoort te krijgen in de pers. De prijs in kwestie is natuurlijk één van de vele vergulde WC Eend-awards die het Europese pretpark dat ‘kwaliteitsjournalistiek’ heet rijk is, en het zal wat dat betreft dan ook nog erg lang fris blijven ruiken in de ivoren torens, althans, de poeplucht zal worden vervangen door het politiek-correcte klinische geurtje waaraan je ziekenhuizen herkent, ook onder de rand. Dat deze prijs mede wordt betaald en in stand gehouden door de ultralinkse Nederlandse stichting Democratie en Media (lees: een vereniging van (ex-) communistische bejaarden die, seniel als ze zijn, nog altijd denken dat ze ‘in het verzet’ zitten en ‘vrij en onverveerd’ folders moeten stencillen met per ongeluk heel erg veel miljoenen op hun bankrekening) en de Vereniging Veronica.
Laatstgenoemde schijnt ook veel geld op de bankrekening te hebben en is geheel toevallig ook de vereniging die de site waarop u deze column leest financiert. Het is dus maar te hopen dat de WC Eend zo goed zijn werk doet dat onze financiers, volgens eigen zeggen grote liefhebbers van de open democratie en het vrije woord, geen lucht krijgen van deze column want dan kon het wel eens fout aflopen, gezien hun behoefte WC Eend-award-festivals die kennelijk ten doel hebben politieke oppositie de mond te snoeren mede te financieren. Ach, zo doe je wat in belang van het vrije woord en zo ben je medeverantwoordelijk voor het prijzen en loven van een columnist die een heuse oproep tot censuur doet. Het kan verkeren.
Wel vraag ik me inmiddels af of de Stichting Democratie en Media, eventueel met de Vereniging Veronica, niet wat in elkaar kan draaien teneinde ook Volkert van der Graaf en Mohamed Bouyeri een of andere award voor hun maatschappelijke verdiensten aan te bieden, al dan niet op een gezellig, via DWDD gepromoot gala? Gezien het feit dat beide stichtingen kennelijk staan te jubelen wanneer ‘kwaliteitscolumnisten’ oproepen tot censuur van een nogal breed door het volk gedragen politicus (weet je trouwens wie ook breed door het volk gedragen werd?) kan het niet anders of de destijds onmiddellijk in effect getreden ‘oproepen tot censuur’ door de heren Van der Graaf en Bouyeri worden alsnog met klaterend applaus en lauwerkransen ontvangen, tenminste door ‘verschillig’ en ‘betrokken’ volk. Goed Volk, zeg maar, het soort dat zo graag hun kwaliteitsmedia van vreemde smetten vrijhoudt.
Per slot van rekening zijn we toch maar mooi verlost van die aankomend premier die (dixit NRC Handelsblad) ‘de xenofoben’ niet ‘van ons lijf wenste te houden’ (vandaar ook dat Van der Graaf slechts een luizige 12 jaar in de praktijk kreeg, zo vermoed ik, zie het maar als een soort WC-Eend-award van de rechterlijke macht: ‘Het is dat we u moeten straffen, maar eigenlijk staan we achter u, groetjes van de babyboomende D66-rechters’) en die bolle rechtsige filmpjesmaker die het telkens weer waagde te doen alsof er ook maar één vorm van islamkritiek bestaat die géén ‘islamofobie’ is onder zijn dekmantel van ‘het vrije woord’ (parbleu: het Vrije Woord was uitgevonden om christenen te beledigen en hoogleraren die onderzoek doen naar criminaliteit kapot te maken). Trouwens, om met de woorden van de Grote Filosoof Arthur Japin te spreken (lieveling van honderdduizenden Margriet-lezende huisvrouwen): ‘Woorden zijn erger dan kogels, dus wat Mohammed Bouyeri deed was best te begrijpen’.
Applaus! Champagne! Weer twee monden voorgoed gesloten! Lang leve de democratie en media! Laten we er geld in pompen want dat mag nooit meer gebeuren, van die vrije meninggevers die niet de enige echte ware en goede mening geven, bedoelen we dan! Nu snel Nigel Farage kaltstellen! (Ja wij kennen ons jargon, van die oorlog komen we écht nooit meer af hoor!)
Overigens werd ook De Correspondent-medewerker Rutger Bregman door deze Europese WC-Eend-award jury nog even extra in het zonnetje gezet. Of dat verdiend is weet ik niet, ik vind het te flauw om te roepen dat het niet zo is want ik lees Bregman of De Correspondent nooit, maar ik wens u toch niet de wetenschap te onthouden dat dezelfde Stichting Democratie en Media die medeverantwoordelijk is voor deze gepolitiseerde Europese anti-vrije pers prijs ook reeds enkele tonnen (!) in De Correspondent heeft gestoken. Zomaar. Een donatie. Als dank voor het zo fijn met de neuzen dezelfde oud mediale linkse kant op staan en het gesloten houden van de politiek-correcte ‘kwaliteitsjournalistieke’ rijen.
Niet dat ik meteen denk aan een tot op het bot corrupte jury (de namen van de jury vindt u hier. Geef toe: mensen die oprichter zijn van een krant als El Pais kun je toch moeilijk beschuldigen van bevooroordeling bij het toekennen van een prijs aan een journalist van diezelfde El Pais, nietwaar?) maar het is wel even dat u het weet. Voor wat hoort wat immers.
Wij vinden nou eenmaal dat u recht heeft op álle feiten. Wij wél. En op de dag dat ook wij mede uitverkoren zijn voor zo’n corrupte WC-Eend-prijs, een zoveelste schandvlek op de incestueuze, vriendjespolitieke, machtsbeluste media-elite waarvoor elke gezonde Vereniging met ook maar de geringste oprechte zorg voor de vrijheid van meningsuiting zich KAPOT zou moeten schamen, weet u dat de feiten ook bij ons niet langer ter zake doen en zijn ingeruild voor een judaskus op de vuurrode billen van het met een geldbakje rinkelende alfamannetje op de apenrots.
