Het lijkt me heus wel onplezierig als iemand je in schrift ‘lauw zaad in je mond terwijl je kokhalst‘ toewenst, nadat er ‘hard tegen je hoofd geduwd’ is, en dat er dan uit zomaar wat letters op je scherm toch echt valt op te maken dat iemand je ‘met grijze tape over je mond zou willen doen’. Dat zou ik dan vooral heel eigenaardig vinden. Ik zou de jongen of man in kwestie misschien voor me zien, maar ook weten dat hij allang weer iets anders aan het doen is, waarschijnlijk pizza’s aan het bezorgen, een biertje aan het drinken of misschien wel zijn kinderen in bad aan het doen.
En voor mij is het, als ik weer opkijk van het scherm ook nog steeds gewoon vrijdag, of een andere dag, Bevrijdingsdag wellicht, waarop er gekookt moet worden, dingen bedacht, iemand gebeld, of een kind in een paar schoenen geholpen. Ik zou het stom vinden, al die Geenstijl verwensingen, maar meer ook niet. Omdat niets van die letters ook maar iets verandert aan wat werkelijk is, helemaal niets. Eenmaal gevisualiseerd is het vervelend, maar die woorden veranderen niets aan wie ik ben. Of wat ik doe. En die macht zou ik ze ook niet willen geven. Ik klik het gewoon weg.
Het ‘seksisme’ van GeenStijl en Dumpert wordt een maatschappelijk onwenselijk fenomeen genoemd, een onrecht zelfs, dat maar eens aangepakt moet worden. Aangepakt in de portemonnee, terwijl ik als vrouw in de aanval, blijkbaar niets hoef te veranderen aan mijzelf, geen weerstand hoef op te bouwen voor mannelijke grofheid en onhandigheid, die hoe naar ook, geen enkele deuk in de werkelijkheid slaat. Bewijs maar dat het wel zo is, denk ik steeds als ik die vrouwen weer hoor klagen in hun columns. Alsmaar blijven ronddolen in die gekwetstheid, zoals Hertzberger en anderen graag doen, vind ik onverstandig en bovendien oninteressant.
Feit is ook dat ze helemaal niet monddood worden gemaakt, zoals ze beweren, alles behalve. Ze staan in de kranten die hun hoofdredacties aan het Amsterdamse Rokin hebben, die samen met Trouw en Algemeen Dagblad de publieke opinie domineren, weliswaar watertrappelend, maar toch. Ze hebben de middelen, de mensen, de geschiedenis. Maar ze klagen over de aanwezigheid van onsmakelijke weerstand die er – en dit snappen ze niet – is omdat er nou eenmaal getrapt en gevloekt moet worden in de deugkerk. Ze noemen GeenStijl in het manifest verantwoordelijk, want ‘allang mainstream’ wat zoveel betekent als: je hebt net als wij geen excuus meer om af te wijken. Jullie moeten nu ook gebukt gaan, net als wij. Dat is wat ze eigenlijk bedoelen.
Beste ‘serieuze’ media, Geenstijl is een trickster (sorry, er is geen goede vertaling voor), en Dumpert een uithuil plek voor seksueel gefrustreerde pubers, wiens hormonen in een soort snelkookpan zitten. Het fenomeen zou jullie moeten interesseren, niet kwetsen. Maar in jullie ivoren torens lijken jullie van gekkigheid niet meer te weten hoe het journalistieke vak origineel en noodzakelijk te maken. Er is al decennialang geen verdrukking, er zijn geen echte problemen om over te schrijven. Hallo Rokin, redacties die het paginagroot voor gekwetste collega’s opnemen in een manifest, jullie worden niet monddood gemaakt, jullie laten je foppen.
De trickster (uit het Engels: oplichter, bedrieger) is in de literatuur een archetypische figuur die dubbelzinnige eigenschappen heeft. Aan de ene kant eigenschappen waarvoor hij wordt gestraft en belachelijk wordt gemaakt en aan de andere kant eigenschappen waarmee hij een ongekende grote macht bezit en zo opkomt voor de onderdrukten. Hij is degene die een effect najaagt, die anderen altijd te slim af is, ondanks zijn verderfelijkheid. Dat is zijn aantrekkingskracht. De trickster doet zijn werk in een samenleving die gebukt gaat onder de macht van de meerderheid, een meerderheid die voorschrijft wat wel en niet mag. Hij is anders dan de clown, of de nar, die namelijk vermaken en plagen. De trickster leidt niet af, maar lokt mensen mee naar een plek waar ze niét perse willen zijn, of juist niet willen zijn, maar die wel de verstikkende opgelegde moraal van de gemeenschap toont. Door extravagantie, hyper-seksualiteit, mannelijke testosteron, harde, zichtbare leugens, verspilling en overmoed komt er licht bij het tegenovergestelde. Dat is de functie van sites als GeenStijl.
De slimme vos Reynaert uit Van den Vos Reynaerde was een trickster, de Amerikaanse onruststoker Milo Yiannopoulos (“Feminism is cancer!”) ook. En weet u wie ook een trickster was? Zwarte piet. Die moest ook weg. GeenStijl toch zeker niet?
