Vijf jaar geleden was alles nog heel netjes en Nederlandsch geregeld : De PvdA had twee van de vier burgemeesterschappen in de grote steden, het CDA één (Den Haag) en Ivo Opstelten vertegenwoordigde al brommend de VVD in Rotterdam. Zoals bij alle politieke functies in ons polderland is ook de verdeling van burgemeesterszetels het gevolg van een zorgvuldig geregisseerd baantjesevenwicht. Het is dan ook helemaal niet zo raar dat de Nederlandse politiek vanaf het begin het gekozen burgemeester-experiment heeft gesaboteerd door nergens een echte keuze toe te staan – daarvoor zijn de burgemeesters te belangrijk als pionnen in het politieke schaakspel.
Maar opmerkelijk is wél dat sinds ze aan de macht is de grootste regerende partij heeft toegestaan dat het evenwicht helemaal verloren is gegaan, en wel in haar eigen nadeel. Den Haag ging van het CDA naar de VVD; de grootste stad met een CDA-burgemeester is nu de nummer zeventien op de nationale ranglijst en heet dan ook nog eens Zoetermeer. Dat zal geen applaus opleveren op het partijcongres .
Rotterdam ging opmerkelijk soepel naar PvdA-coryfee Aboutaleb. Weliswaar vond er een halfslachtige poging plaats om Gerd Leers van Maastricht naar Rotterdam te transplanteren, maar omdat de meeste CDA’ers een nog grotere hekel hadden aan Leers dan aan de PvdA was die eigenlijk bij voorbaat al kansloos.
PvdA-burgemeesters
We zitten nu in de vier grote steden met drie kersverse burgemeesters. De oudgediende zit al sinds 2001 in Amsterdam en wordt met een paar jaar vijfenzestig. Sinds 1946 heeft die stad alleen maar PvdA-burgemeesters gekend. Maar binnen de Nederlandse machtsbalans, waar de burgemeestersverdeling zo’n belangrijk deel van uitmaakt, is het ineens helemaal niet zo ondenkbaar dat de geesten rijp gemaakt worden voor het overhevelen van het burgemeesterschap van Amsterdam naar de grijpgrage klauwen van het CDA.
Amsterdam is natuurlijk Sodom en Gomorra en het symbool van linkse roekeloosheid, het gat in de hand en excessieve bedilzucht. Maar het is ook de hoofdstad van het land en het thuis van de Vrije Universiteit, alma mater en ex-werkgever van – om maar eens iemand te noemen – de huidige minister-president. Tel daar nog eens bij op dat in de ambtsperiode van een toekomstig burgemeester vrijwel zeker de overdracht van de troon aan Koning Gorilla II gaat plaatsvinden en het recept voor een gevorderde CDA-intrige is geschreven.
Iedereen heeft het steeds over Balkenendes ambities in Europa, maar we zouden het zomaar wat dichter bij huis kunnen zoeken.
CC-foto: RVD
