Een gek toneelstukje was het. Een brief, die zo van Anton Geesink leek te komen, een deur, Ab ‘voor mij persoonlijk is dat een definitieve conclusie’ Klink die draait. Het waren mooie elementen voor de politieke soap van de afgelopen twee dagen. Het CDA gaat nu verder met onderhandelen, zonder Ab Klink, maar met ‘eensgezindheid’. Het politieke spel in dit verhaal is één ding, dat hoort er een beetje bij. De arrogantie van het CDA is het meest stuitende.
0.1 politiek
Het CDA is deze keer niet arrogant omdat ze de grootste zijn, maar omdat ze kiezers minachten. Niet omdat ze wel of niet meedoen met een kabinet, maar omdat ze denken dat ze met zo’n toneelstukje wegkomen. Ab Klink leek écht principieel te zijn. Hij draaide echter alleen op een manier waar Wouter Bos volgens de CDA-spin trots op zou zijn. De andere ‘opstandige’ Kamerleden (want als je niet met Maxime eens bent ben je opstandig) lijken ook te draaien. En het CDA probeert nu hopeloos eensgezindheid uit te stralen. Daar zit het probleem: wie denken ze daarmee te kunnen bedotten? De VVD en PVV zullen het niet geloven. Maar vooral de kiezer niet.
Die kiezer gelooft niet meer zomaar wat Verhagen op het eind van een crisisberaad zegt. Met 24/7 camera’s op de deur gericht, met politieke verslaafden die al twitterend iedere ontwikkeling van commentaar voorzien, is dat soort 0.1 politiek niet meer vol te houden. Misschien vroeger, als je een dag later een keurig verslag in de krant las over de problemen. Nu zie je live wat er gebeurt, zie je live hoe politici draaien en je hoeft niet meer te wachten op betaalde deskundigen die de politieke ontwikkelingen duiden. Iedereen die wil geeft een analyse, waar al snel een rake bijzit. Politici komen er niet meer mee weg, dat soort praatjes voor de vaak.
Op de vingers getikt
Natuurlijk volgt niet iedereen de hele dag zulke ontwikkelingen en is het fijn als mensen een samenvatting geven. Maar door de betrokkenheid van zovelen, komen politici niet meer weg met draaipraatjes. Net zoals tijdens de laatste verkiezingen televisiedebatten al bijgestuurd werden door twitteraars die Frits Wester een beroerde gespreksleider vonden (de volgende keer zat Rick Nieman er), worden nu continu de politici op de vingers gekeken, van Facebook tot Geenstijl. En mensen trappen er niet meer in. Eerst de fanatieke volgers, daarna de rest van Nederland. Mensen zijn immers niet meer dom, hoe graag ze dat bij het CDA ook zouden willen zien.
Uiteindelijk heeft dit effect op de perceptie van de politiek. Omdat mensen niet meer zomaar geloven wat er wordt uitgelegd, zullen politici zich dan ook moeten aanpassen. Ze moeten eerlijker worden, niet meer draaien. Ze zullen niet meer wegkomen met kulpraatjes over eensgezindheid, ze zullen boter bij de vis moeten doen. Het internet vergeet niet zo snel als de parlementaire pers, dus dit soort arrogantie zal afgestraft worden. Denken dat je eensgezind overkomt als je mensen dwingt een principe op te geven, dat is geen politiek, dat is arrogantie 2.0.
