Kritiek op de Rabobankploeg is vaak terecht. Ze koersen laf, of stom. Of ze zijn niet genoeg. In de Vuelta kiezen ze anderhalve week voor de verkeerde klassementsrijder en winnen doen ze zo weinig mogelijk. Er zijn ook lichtpuntjes: Robert Gesink won op indrukwekkende wijze de GP Montreal en snoerde daarmee zijn criticasters de mond.
Gesink reed natuurlijk al een prima jaar. Goed in de de voorjaarsklassiekers, een hele goede Tour de France. Wat hij in Canada liet zien was van een ander niveau. De hele groep losrijden op een heuveltje en dan meer dan tien kilometer alleen op andere wereldtoppers als Zubeldia, Boasson Hagen, Samuel Sanchez en thuisrijder Hesjedal vooruit blijven. Natuurlijk, de ProTour koers in Montreal is geen Luik-Bastenaken-Luik, maar een prestatie van wereldformaat was het zeker.
Natuurlijk kun je nog steeds veel kritiek hebben op de Raboploeg. Ze winnen te weinig, ze koersen vaak onzichtbaar en laten Nederlandse toppers veel te lang werken voor anderen. Maar Robert Gesink (en de rest van de ploeg) was gisteren onrabobanks goed. De uitzondering die de regel bevestigt. Dat mag ook weleens gezegd worden. Nu maar hopen dat de rest van de ploeg iets van hem opsteekt.
Huub Bellemakers kan zelf maar net de Nijmeegse Kwakkenberg op fietsen, maar dat is nog altijd beter dan Mart Smeets.
CC Foto:Richardmasoner
