ThePostOnline

Wat de boer niet kent, moet hem uitgelegd worden

27-09-2010 10:10

‘Waarom ineens taco’s,Truus? Wij eten al 30 jaar piepers met worst.’ Ondanks het beeld dat Knorr ons toont op TV, gaat het er anders aan toe op het platteland. Wat de boer nier kent, dat vreet hij niet en dat zal hij nooit doen ook. Is dit nu een probleem? Op culinair gebied niet zozeer. Maar wanneer de boer deze mening tot zijn algemene levenshouding maakt wel.

Het is een cliché om de dorpsbewoner zo stug te introduceren maar het is waar. Wat ook waar is, is het vaste patroon van deze dorpeling. Je gaat naar school in de buurt, je ontmoet je aanstaande partner in de buurt en vervolgens woon je samen in datzelfde dorp waaruit je nooit meer zult vertrekken. Gevolg is dat deze mensen weinig gewend zijn aan verandering. Men moet er niet aan denken een ‘zwartje’ in de straat te hebben, laat staan een hoofddoek tegen te komen (deze gesluierde vrouwen worden in het dorp overigens pinguïns genoemd).

Kennisachterstand
Deze conservatieve dorpsbewoners denken niet bepaald juichend over de hedendaagse veranderende maatschappij. De grootste ernst is de boosdoener. Ontmoet dit zwarte schaap: de onwetendheid, de achtergebleven kennis op politiek en maatschappelijk gebied.

Er zijn verschillende verklaringen voor deze kennisachterstand. Men leest slechts een regionale krant en voor wat vermaak slingert er her en der een Telegraaf rond. Ook spreekt men slechts met mensen die van eenzelfde mening gediend zijn. Wie of wat vormt dan een kwalitatieve kennisbron voor deze burgers? Wie of wat doorbreekt deze structuur van non-verandering? En is dit überhaupt mogelijk?

Oplossingen
Jazeker beste lezers, er zijn zelfs twee opties. Allereerst kan men zichzelf op eigen kracht uit deze structuur slepen door elders te gaan studeren (dit zijn de uitzonderingen). Een tweede mogelijkheid is onze stedelijke kennis over te brengen door met deze dorpsbewoners in gesprek te gaan.

Optie 2 heeft meer kans van slagen en daarom deze oproep. Deze mensen hebben nog een kans en wij kunnen hen deze kans geven. Als het niet van bovenaf gaat, dan maar van onderop! Het is onze plicht om onze brede inzichten over te brengen. Wij kennen de multiculturaliteit, vanwege onze stedelijke omgeving. Wij kennen het politieke spel, omdat het zich vooral op de Randstad focust. Laten wij de wereld van de dorpsbewoners wat meer kleur geven dan alleen zwart-wit. Hoe doet u dat? Bouw mee aan de brug die stad en dorp verbindt.

Biertent
Dus Randstedeling, kom eens daar van dat eiland af. Of vreet u ook alleen wat u kent? Verlaat zo af en toe de randen van de stad en trek het land eens in. Verken de ‘andere’ wereld binnen uw Nederland en het belangrijkst: ga in gesprek. Het dorp zal veel van de stad kunnen leren, maar de stad ook zeker van het dorp. Waar wacht u nog op? Bezoek de plaatselijke biertenten in plaats van uw hippe discotheek voordat u er een mening over heeft. Bekijk het dorp eens van dichtbij. U kunt er zelfs met uw ogen dicht door de straten fietsen.

Tevreden? Pas wanneer dit stuk langzamerhand onleesbaar zal worden vanwege de verdwijnende wij-zij structuur die ik gebruikt heb.

Anne de Jong komt uit een dorp en koos voor optie 1. Ze studeert op dit moment politicologie in Amsterdam.