Alle tegenstanders van het kabinet Rutte-Verhagen werden deze week op hun wenken bediend: een PVV-Kamerlid blijkt een crimineel verleden te hebben en dus hangt de toekomst van de coalitie aan een zijden draad. Mark Rutte zegt heel stoer dat hij erop vertrouwt dat Wilders dit probleem oplost, maar Rutte kan slechts afwachten. Het lijkt een kwestie van tijd dat het kabinet over een dergelijk relletje valt.
Waar gaat het eigenlijk over? Een onbeduidend Kamerlid werkte bij Defensie en was betrokken bij een ontuchtzaak. Hij woonde vervolgens enige tijd in Haarlem, waar hij zijn buren uitschold en intimideerde. Er zullen weinig burgers zijn die graag naast Lucassen zouden wonen of die hem als leidinggevende zouden willen hebben. Volgens de Volkskrant kregen studenten op de kazerne geen diploma als ze geen seks met de instructeurs hadden gehad. In Haarlem dreigde Lucassen bij zijn buren “door de brievenbus te pissen”. De buurt juichte toen hij naar Zandvoort verhuisde.
Relevantie
We zouden kunnen discussiëren hoe erg het is dat een Kamerlid een strafblad heeft. Maar een interessantere vraag is: is het relevant? Het antwoord is nee. Lucassen is veroordeeld, en daarmee is formeel de kous af. Burgers en politici kunnen van mening verschillen of hij een tweede kans verdient, maar feitelijk mag hij gewoon in de Kamer zitten. Als politici dit niet willen, moeten ze maar eens met een wetsvoorstel komen. Als burgers dit niet willen, moeten ze beter nadenken op wie ze stemmen.
De kwestie over Lucassen is zelfs niet echt relevant voor de toekomst van het kabinet. In het slechtste scenario voor het kabinet is Lucassen een soort Ali Lazrak, die ooit uit de SP gegooid werd. Lazrak kwam nauwelijks meer opdagen en incasseerde vooral zijn salaris. De coalitie is dan haar meerderheid kwijt, maar we weten allemaal allang dat de SGP de coalitie feitelijk steunt. De coalitie heeft dus ook zonder Lucassen een meerderheid van 77 zetels. Er zijn immers twee gedoogpartijen.
Selectie van Kamerleden
De relevantie van deze case is hooguit dat het de problemen van de PVV blootlegt. Het gaat dan niet om de slechte selectie van Kamerleden, want bedrijfsongevallen komen overal voor. Bij de PVV zijn het er hooguit relatief veel. Denk nog maar eens aan Jacques de Milliano (CDA), Rita Verdonk (VVD), Anton van Schijndel (VVD) en eerdergenoemde Ali Lazrak (SP). Er zijn allerlei redenen waarom Kamerleden die ooit op de lijst kwamen in een later stadium toch een ramp blijken te zijn voor de partij.
De enige relevantie van kwestie-Lucassen is puur inhoudelijk: de PVV is hardvochtig voorstander van het wereldbeeld dat als je eens een crimineel bent, je altijd een crimineel zult blijven. Als je zo redeneert, heeft Lucassen inderdaad geen recht op een tweede kans en zit er nu een crimineel in de PVV-fractie. Toch is Lucassen kennelijk aimabel en competent genoeg om hoog op de PVV-lijst terecht te komen. Lucassen zal de PVV dus in ieder geval helpen haar standpunten over criminelen nog eens goed te doordenken.
Chris Aalberts is docent en onderzoeker politieke communicatie (www.chrisaalberts.nl)
