In onze eerste en tweede bijdrage hebben we laten zien dat er natuurlijke en normale verklaringen zijn voor de effecten die bereikt worden in de SBS6-show Paranormale Kinderen. Maar dat niet alleen. We hebben ook gewezen op de gevaren van het programma voor de kinderen. Die kinderen lopen anderszins vermijdbare risico’s. In de eerste twee afleveringen van Paranormale Kinderen kwamen meteen twee gevallen voor van kinderen die een schokkende gebeurtenis hebben meegemaakt in hun nog jonge leven.
Psychische hulp
Miranda (10) heeft een vriendin verloren die vermoord is door de moeder van dat vriendinnetje. Bon (10) heeft een bijna fataal verkeersongeluk gehad waarbij hij in coma is geraakt. Zou het niet verstandig zijn om deze kinderen (en hun ouders) inderdaad integere psychische hulp te bieden bij het omgaan met hun ‘paranormale’ ervaringen zoals ‘geestjes zien’ en ‘een beschermengel zien’? In onze ogen wordt met het geestelijk welzijn van deze kinderen gesold door ze paranormaal te verklaren, ook al treedt er in eerste instantie natuurlijk een (te verwachten) verbetering op na een consult met Liesbeth van Dijk.
Dit alles brengt de volgende vraag met zich mee: Mag zo’n programma als Paranormale Kinderen eigenlijk wel gemaakt worden? Wij denken van niet. Wij voelen ons hierin gesterkt door het gegeven dat de ‘professionele’ therapeuten gelieerd aan het programma, geen van allen aangesloten zijn bij het NIP, het Nederlands Instituut voor Psychologen. Het SBS6-programma bedankt in de aftiteling vier niet-NIP therapeuten: Joep van Roosmalen (De Glazen Roos), Desirée ter Keurs, Claudia Betancourt Montero, en Hans de Waard.
Gedragscode NIP
Psychologen/therapeuten die wel ingeschreven zijn bij het NIP, zijn gebonden aan een gedragscode die bedoeld is om ethische principes te formuleren in het belang van “degenen op wie het beroepsmatig handelen van psychologen betrekking heeft”, in dit geval: jonge kinderen. In die gedragscode staat het volgende artikel (III.4.3.7): ”De psycholoog moet zijn beroepsmatig handelen kunnen verantwoorden in het licht van de stand der wetenschap ten tijde van dat handelen, zoals deze uit de vakliteratuur blijkt”. Die stand van zaken in de wetenschap zegt dat het paranormale niet bestaat en dat het bevestigen van ‘paranormale’ ervaringen, opvattingen en gaves, gevaarlijk kan zijn.
Waarom SBS6 en Liesbeth van Dijk in zee gaan met psychologen die juist niet zijn aangesloten bij het NIP, laat zich makkelijk raden. In het licht van dit NIP-code-artikel worden “paranormale” praktijken als die van Liesbeth van Dijk immers terecht veroordeeld. Geen wonder dat Van Dijk graag wil dat er een keurmerk komt door “paragnosten” voor “paragnosten”.
Neem ervaringen echt serieus
In de psychologie worden de ervaringen van ‘paranormale’ kinderen, zoals blijkt uit recent onderzoek, gelukkig steeds vaker serieus genomen. Ze vormen steeds vaker aanleiding om in extreme gevallen professionele, integere, op wetenschap gebaseerde hulp aan te bieden. Het productieteam van SBS6 en Liesbeth van Dijk daarentegen gedragen zich, onder dankzegging van de genoemde therapeuten volstrekt onverantwoordelijk in relatie tot getroubleerde kinderen. Dat zou niet moeten mogen! Zelfs niet op een commerciële zender.
Dr. Herman de Regt en Dr. Hans Dooremalen zijn als wetenschapsfilosofen verbonden aan respectievelijk de Universiteit van Tilburg en de Universiteit van Tilburg & de Universiteit van Amsterdam. Ze zijn de auteurs van Wat een Onzin! Wetenschap en het Paranormale (Amsterdam: Uitgeverij Boom). Dit is deel 3 van een drieluik over SBS en paranormale kinderen.
