Afgelopen zondag won Feyenoord weer een keer. Niet omdat er zo goed gevoetbald werd maar omdat tegenstander Excelsior nog slechter bleek. Kenmerkend voor de staat waar Feyenoord in verkeert waren de toejuichingen voor nieuwe spits Van de Beukering. Die kwam gratis naar Rotterdam omdat hij zelfs bij de hoogste amateurs te licht werd bevonden. En dat is te zien. Als hij sprint lijkt het alsof ze hem aan een elastiek houden. Commentaar van Mario Been: ‘hij had wind tegen’. Die moet dus niet lullen.
Want Been lult altijd met de spelers. Zo kwam de ploeg tegen PSV op achterstand en tot overmaat van ramp werd er eentje het veld uitgestuurd. Been sprak met de spelers af dat er compact gevoetbald moest worden om de nederlaag zo klein mogelijk te houden. Het leek of de spelers alleen zichzelf zagen. Alles wat met voetbal te maken had werd vergeten. Die nederlaag staat inmiddels in de boeken als de grootste nederlaag ooit.
Twee weken geleden lulde Been ook met de spelers. Men moest tegen Willem II. Er mochten geen overtredingen rond het eigen zestienmetergebied worden gemaakt. Zoiets is link, want dan krijgt de tegenstander een vrije trap en zo goed is Feyenoord helemaal niet in die situaties. Het behoeft geen betoog dat de ploeg alleen maar dergelijke overtredingen maakte. Een voorsprong werd vanuit zo’n vrije trap met een trieste eigen goal uit handen gegeven. Het spel was niet om aan te zien. Een combinatie over meer dan vier schijven was te hoog gegrepen. Het duel sleepte zich van gênante situatie tot verbijsterende dieptepunten. Feyenoord had ook kunnen verliezen. En Been maar lullen.
Zondag moeten de Rotterdammers naar Ajax. Sinds Frank de Boer de puinhopen van Martin Jol heeft overgenomen wordt daar weer gelachen. Er wordt vooral gevoetbald. Iets waar ze in Rotterdam nog nooit van gehoord lijken te hebben. In de hoofdstad denken ze stiekem al aan een tien tegen nul. En zo gek is dat niet eens gedacht. Been mag graag die ene helft tegen FC Twente aanhalen. Toen werd er gevoetbald in De Kuip. Ze speelden de sterren van de hemel. Men had moeten winnen. Maar als maanden later die ene helft de beste van het seizoen bleek en er geen enkele progressie in het spel zit, zelfs degressie, wat lult Been dan nog? Die moet back to basics.
Een jong elftal is een mooi excuus. De druk van buitenaf ook. Een spits als Van de Beukering is zelfs een schande. Maar bij het zesde van Spakenburg lukt het ze wel om te combineren. Om vrij te lopen. Om diep te gaan als het moment daar is. Om compact te spelen als dat moet. Om een voorsprong te consolideren als dat nodig is. Bij Feyenoord lukt dat niet. Been moet dus niet lullen. Die moet gebruik maken van het feit dat zijn spelers vijf dagen in de week op het trainingsveld staan. Kunnen ze leren voetballen. Een balletje naar elkaar overspelen, aannemen, dribbelen en drijven. Als dat werkt kunnen ze misschien een positiespel proberen. En als Been dat niet lukt moet hij weg. Niet lullen. Poetsen. Want de combiregeling naar Almere City komt akelig dichtbij.
