Gary Moore is dood. Volgens iemand die het weten kan was het een gezonde en robuuste man. Moore deed niet aan het leven dat rocker heet. Geen drugs, geen wilde orgieën en geen drank. Het was een rustige en gereserveerde man. Geen rock and roll zoals men zich dat voorstelt. Iemand die leefde voor de muziek. Prima muziek. Moore ging naar bed om nooit meer wakker te worden. Weg romantiek. Want rockers horen zo niet te sterven.
Vroeger in de soos was er een gozer met lang haar en een Afghaanse jas die altijd muziek uit de hoge school der rock meebracht. Muziek voor mensen die er verstand van hadden. Hij kon het weten, want hij had de lekkerste wijven. Die had een elpee van Skid Row. Jazz, rock en blues liepen in een duizelingwekkend tempo door elkaar. Er werden ruime hoeveelheden alcohol en hasj ingenomen. Volgens die gozer hoorde dat zo. Iedereen deed mee. Om de muziek te volgen, maar vooral om niet aan te rest te laten merken dat hij een watje was. Gary Moore speelde in die band. En die bleek dat dus volkomen nuchter te doen.
Jaren later draaide men in de soos Thin Lizzy. Vergeleken bij Skid Row was dat mainstream. Muziek om het licht bij uit te zetten, de kaarsen aan te doen en met het meisje van keuze op de grond te zitten. Perzische kussens op de vloer, visnetten aan het plafond. Onder het blacklight danste een halfdronken hippie in een doorzichtige witte jurk. En alweer vloeiden er enorme hoeveelheden drank. Nu om moed te verzamelen om een meisje te zoenen en een hand in haar bloesje te steken. Gary Moore bleek ook in die band te spelen. Volkomen nuchter dus.
Alweer jaren later bracht Gary Moore een legendarische single uit. Still got the blues. Vol melancholie. Prima geschikt om een fles wodka bij leeg te zuipen en te denken aan de dingen die waren. Die gozer met zijn Afghaanse jas. Dat meisje op de grond. Die hippie in haar doorzichtige jurk. Die nu waarschijnlijk als moeder van twee kinderen haar dagen doorbrengt en het eten klaar heeft als haar man thuiskomt. Bakfiets voor de deur. Zoals alles anders werd dan het leek. En Gary Moore speelde dat nummer broodnuchter.
Toen het bericht van zijn dood binnenkwam bleef er weinig over van het imago van Moore. Lazarus naar geluisterd, maar broodnuchter gespeeld. Een rocker van niks. Gelukkig was daar vanmorgen The Sun. Die wisten te vertellen dat de man op vakantie was in een Spaans hotel dat vierduizend euro per nacht kost. En dat de rocker een bijna dertig jaar jongere vriendin had. Met die vriendin was hij aan de bar gaan zitten en zoop zich klem aan de champagne en de cognac. Hij werd gekleed in zijn onderbroek op bed gevonden. Volgens bronnen gestikt in zijn eigen kots. Gary Moore speelde zijn laatste nummer stomdronken. Hij blijkt ondanks alles toch een legende. Neuken op de vloer, shit breken en lazarus in slaap vallen om nooit meer op te staan. Zo mooi kan het leven zijn.
