We zijn te ver gegaan. De wereld op zijn kop. Het NOS Journaal berichtte onlangs over een Chinese actiegroep die opkomt voor de rechten van goudvissen, omdat deze mishandeld zouden worden in een goochelaarsact. Ondertussen zou halal slachten moeten worden verboden, omdat het “inhumaan” is bij dieren een halsslagader door te snijden zonder ze eerst te elektrocuteren of te vergassen. Er bestaat zelfs zoiets als een “Partij voor de Dieren”, terwijl het kabinet doodzieke kinderen het land wil uitzetten en zoekt naar manieren om een pubermeisje te repatriëren naar de late steentijd. Hou toch op!
Natuurlijk is dierenmishandeling slecht en smaakt een blij biggetje stukken beter dan een kiloknaller. Maar dat wil niet zeggen dat de wereld erbij gebaat is om alles met pootjes maar menselijke eigenschappen toe te dichten en hun plaats in de voedselketen te ontkennen omdat het zo zielig is. Als mensen nooit de stap hadden gemaakt naar jagen en vleeseten, liepen we nu nog steeds met zijn allen op blote voeten in de bossen te zoeken naar besjes en wilde prei.
Stikken in de gaskamer
Hoe die beesten vervolgens geslacht worden maakt niet eens zo veel uit, als het maar snel en voor zo ver mogelijk pijnloos gebeurt. Het doorsnijden van een halsslagader is daarvoor een prima optie. De discussie die nu oplaait over het al dan niet eerst “verdoven” van beesten is dan ook een beetje vreemd. Het is namelijk niet zo dat varkens liefdevol onder narcose gebracht worden alvorens hen het vel over de oren wordt getrokken. De methode die in Nederland op grote schaal wordt toegepast is ofwel individueel optakelen en een ongenadige stroomstoot door hun donder jagen, of met zijn allen gezellig laten stikken in de gaskamer. Overigens wordt de dieren daarna alsnog de slagader doorgesneden.
Er zijn mensen die zich afvragen of het dan überhaupt wel verantwoord is om dieren te eten. Dit kunnen zij doen omdat mensen nu eenmaal een superieur denkvermogen hebben ten opzichte van dieren. Wij houden ons bezig met zaken als ethiek, humor en wetenschap. Dieren daarentegen eten elkaars fecaliën en zijn tot nog toe niet in staat geweest te beargumenteren waarom wij hen niet zouden moeten opeten. Het minderen van onze vleesconsumptie is mijns inziens een goede zaak, maar niet omdat er iets mis is met vlees eten an sich.
Kale apen in kooitjes
Hetzelfde geldt voor proefdieren. Buiten beschouwing gelaten dat de reclames van Stichting Proefdiervrij misleidend zijn en zaken laten zien die volgens Europese wetgeving al lang niet meer zijn toegestaan, wordt er met geen woord gerept over de noodzaak van proefdieren in de medische wetenschap. Zonder het gebruik van proefdieren zou het grootste gedeelte van levensbedreigende ziekten als kanker namelijk nog steeds ongeneeslijk zijn. Die half kale apen in kooitjes verdienen misschien geen schoonheidsprijs, maar er worden miljoenen levens mee gered. Mensenlevens.
Het grootste bezwaar tegen de naakt poserende Hollywoodsterretjes van PETA en de goudvisactivisten van deze wereld is het gebrek aan respect en het wegnemen van aandacht voor mensen met echte problemen. De mensen die in schrijnende armoede leven, die onderdrukt worden door dictators of mensenhandelaren, die machteloos moeten toezien hoe hun kinderen tot prostitutie of marteling gedwongen worden. U kent ze wel, de mensen wiens problemen zo groot en onoplosbaar zijn dat we het er eigenlijk liever niet meer over hebben.
