Wellicht is het u ontgaan, maar afgelopen week vond een belangrijk protest plaats. InHolland-studenten protesteerden voor het gebouw van de Volkskrant over de berichtgeving van de krant over InHolland. Ze wilden ‘een tegengeluid laten horen’ en droegen bordjes met de tekst ‘don’t destroy our future’. De hogeschool zou ten onrechte in een kwaad daglicht staan door de eenzijdige berichtgeving van de media, waaronder de Volkskrant. Het was een idee van twee studenten communicatie die les hadden gehad over journalistiek.
Het persbericht van InHolland suggereert dat InHolland-studenten massaal het onderwijs geweldig en kwalitatief hoogstaand vinden. Maar een goede lezer kan juist aan de kwaliteit van het onderwijs gaan twijfelen. Hoe goed waren die lessen over journalistiek? Als er schandalen zijn, hebben journalisten de plicht daarover te publiceren en zijn zij slechts de boodschappers van het slechte nieuws. Als het goed gaat, is dat geen nieuws. Dat was dan ook de boodschap van Philippe Remarque, hoofdredacteur van de Volkskrant, die even naar buiten kwam om met de protesterende studenten te praten.
Eisen omhoog geschroefd
De protesterende studenten ‘wisten’ dat de kwaliteit van de opleiding en de inzet van de docenten prima is. En zo weten studenten van InHolland wel meer: zij ‘weten’ ook dat InHolland de eisen opeens fors omhoog heeft geschroefd. Dit is het geval bij Media en Entertainment Management, precies de opleiding waar eerder diploma’s werden uitgedeeld zonder fatsoenlijke toetsing. Studenten klagen in De Pers dat InHolland zo streng is geworden dat je er nooit meer wegkomt. Zou dat waar zijn? Vooralsnog kunnen we slechts constateren dat er een trendbreuk is: er worden kennelijk eisen gesteld terwijl dat nooit gebeurde, en studenten schrikken daarvan. Meer zegt het niet.
Wat is de werkelijke kwaliteit van het onderwijs bij InHolland? Er is veel reden om ernstige twijfels te hebben. Bij de fusie van enkele jaren geleden is al het kritische personeel naar huis gestuurd. De kritische massa is daarmee weggehaald en managers kregen vrij spel. Zij voerden onderwijsconcepten in die niet altijd een succes waren. Aan docenten van InHolland worden lagere eisen gesteld dan elders en ze krijgen een lagere inschaling. InHolland heeft bestuurders die niets van onderwijs weten en dat ook publiekelijk laten zien. InHolland grossiert in modieuze opleidingen, zo heet het conservatorium sinds deze week Music Academy en InHolland bouwt nog steeds megalomane gebouwen van dure architecten. Ga eens kijken in Delft en in 2014 in Amsterdam.
Verloedering van het hoger onderwijs
InHolland staat gelijk aan de verloedering van het hoger onderwijs. Dat zegt niets over de kwaliteit of inzet van individuele docenten, het zegt niets over de kwaliteit van individuele afgestudeerden en het is zelfs niet een onomkeerbaar proces. Maar het is ook onzin deze onaangename werkelijkheid te negeren en net te doen alsof alles bij InHolland koek en ei is. Studenten die dat toch beweren hebben bij InHolland in ieder geval geen enkel kritisch vermogen opgedaan.
Chris Aalberts is docent en onderzoeker politieke communicatie (www.chrisaalberts.nl).
