In tegenstelling tot wat helaas verrassend vaak verondersteld wordt, is de redactie van DeJaap niet vooringenomen (rechts-)populistisch. Misschien dat het stemgedrag van de vijftien redacteuren tijdens de Provinciale Statenverkiezingen van vandaag dat vanuit politiek perspectief eens duidelijk kan maken. Er wordt zelfs niet op confessionele partijen (CDA, SGP, CU) en activistische splinterclubjes (Partij voor de Dieren, Jan Nagels 50Plus en de SP) gestemd – op één uitzondering na dan. Een peiling in de redactiemail leidde tot een uitslag die heel duidelijk in het liberale midden (of zelfs net links daarvan) ligt. Overigens zit er wel één extremist in de redactie. Of eigenlijk twee, want er is wel iemand lid van de Partij voor de Dieren.
Vijftien mensen: twaalf stemmen op provinciale vertegenwoordiging, drie thuisblijvers. Erik Jacobs meldt in eerste instantie dat hij nog twijfelt ‘tussen PVV, SP, Groenlinks, VVD, PvdA, PvdD en D66’, waarmee hij vooral aan wil geven dat het in ieder geval nooit CDA zal worden. Het wordt uiteindelijk GroenLinks: “Die poster heeft me overtuigd. Erfgoed, geschiedenis, blabla (lees: TIETUH). Ik stem GL.” Hedwig Wiebes voelde zich betrapt toen er gesuggereerd werd dat ze D66 ging stemmen, maar het klopte wel: “Ik ben tegen ‘niet stemmen’ maar ik weet het echt niet. Dus D66 dan maar.” Kiezen voor de partij die ‘aan de ene kant X, maar aan de andere kant Y’ tot kunstvorm heeft verheven, maar daardoor vaak besluiteloos is, is dan best een logische keuze.
Klimaatneutraal stemmen
Arne Mosselman heeft het ondanks zijn actieve lidmaatschap van de Jonge Socialisten toch moeilijk gehad: “Ik twijfelde vanwege Dibi, El Fassed en Femke over GroenLinks. Die zitten volgens mij op een goeie lijn op emancipatiethema’s en dat verdient steun.” Het werd uiteindelijk toch PvdA, ‘Vanwege Asscher & Marcouch en tegen bezuinigingen op bijstand(moeders) en jong gehandicapten.” Annabel Nanninga koos wél voor GroenLinks, maar maakte eveneens een afweging. “In principe ben ik een sociaaldemocraat, maar PvdA? HAHHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA Marleen Barth HAHHAHAHAHAHAHAHAHA”, aldus Annabel. Die stem op GL moet trouwens ook elders goedgemaakt worden: “Ik heb klimaatneutraal gestemd dus koop ik meteen een terrasverwarmer ter compensatie.”
Voor GroenLinks-spindoctor Huub Bellemakers was de keuze voor GL uiteraard simpeler. “Ik stem GroenLinks omdat wij voor echte vrijheid zijn: van de PSP-poster tot en met Halsema en Dibi. En omdat natuur de bom is.” Voor chef mode Rianne Meijer was de keuze eveneens niet lastig. “Ik heb D66 gestemd, de partij waar ik ook lid van ben. Daar had ik op provinciaal niveau niet per se reden voor (sowieso mag de provinciale overheid van mij wel afgeschaft worden), maar zolang de landelijke politiek maar blijft draaien om steeds meer dingen VERBOTEN te maken, gaat m’n stem naar een partij die – over het algemeen – vrijheid ‘predikt’.” Ook voor VVD-lid Gyurka Jansen was het juiste vakje snel gevonden. “De campagnes van de lokale partijen kwamen allemaal niet zo sterk uit de verf. Overvleugeld door de landelijke politiek een landelijke stem op de VVD”, aldus de man die DeJaap in de lucht houdt. Adriaan Andringa, actief D66-lid, koos uiteraard ook voor ‘zijn’ D66.
Kennedy’s
Politieke junk Bas Paternotte is wat opportunistischer ingesteld. Zijn stem ging naar zijn eigen oom Peter Paternotte, die voor D66 kandidaat in Utrecht is. “Terwijl ik betalend VVD- en Partij voor de Dieren-lid ben. Dat moet er bij staan”, voegt hij daar aan toe. Overigens heeft Bas ook nog een neef die in Amsterdam voor D66 actief is. De Paternottes, de nieuwe Kennedy’s. Voor Levi Boitelle, die bij toeval op het laatste moment zijn eigen stempas nog kreeg aangereikt, is de keus uiteraard mode-verantwoord en derhalve ook behoorlijk opportuun: “D66, want ik hou enorm veel van moeilijke brillen. Daarbij zou het ondenkbaar zijn voor een hoofdstedelijke kosmopoliet als ik om ergens anders op te stemmen.”
De laatste uitgebrachte stem is die van Linda Duits, die per se voor de provincie wilde stemmen, niet op landelijke thema’s. “De provincie is er vooral voor het groen en de economie. Het sociaal balanceren van economische vooruitgang vind ik belangrijk. Mijn keus voor D66 is echter vooral wegens het gebrek aan alternatieven op links. Groen en milieu interesseren me niet, dus geen GroenLinks. De SP is te nationalistisch en bij de PvdA zitten alleen maar prutsers. Dus werd het D66.”
Thuisblijvers
Twaalf uitgebrachte stemmen. Drie thuisblijvers dus, want hoofdredacteur Bert Brussen, Robert Engel en ondergetekende lieten zich niet zien in de basisschool of het bejaardentehuis om de hoek, waar met een hangslot afgesloten kliko’s het dichtgetikte wegwerpgehalte van ‘s lands politieke systeem volgens hen staan te symboliseren. Ondergetekende verloor onlangs definitief zijn vertrouwen in de politiek, dacht toch na over zijn stem, kon werkelijk geen enkele partij of persoon bedenken die het waard is en voelde vervolgens een grote opluchting toen hij besloot zijn democratisch recht om (voor het eerst tijdens verkiezingen) thuis te blijven in de praktijk te brengen. Robert Engel vat dat gevoel beduidend kernachtiger samen: “Ik leef in een voortdurende staat van oneens zijn met alle partijen.” Bert Brussen vond het ‘te mooi weer’ om te gaan stemmen en bleef lekker in de zon onder zijn terrasverwarmer zitten (al bestaat er een vermoeden dat hij naar de dierentuin was).
Opgeteld is D66 dus met zes stemmen veruit het breedst vertegenwoordigd, op de voet gevolgd door drie stemmen voor Groenlinks en drie thuisblijvers. Waarmee DeJaap zich uitdrukkelijk in het liberale, zeg maar extreme midden van het politieke palet plaatst. Gelukkig hebben we nog één echte extremist onder ons: Joep Smaling, de vijftiende en laatste stem. “Ik heb op de SGP gestemd, voor de gein, omdat het kan, en omdat ik dan kan rekenen op hilarische YouTube-fragmenten van mensen die ‘Jezusss’ lispelen.” Waarvan akte.
