Waarom laat Dominique Weesie zich in de weekend NRC als een kleine jongen in de hoek zetten door een cultuurpessimistische fatsoensmevrouw? Aan de wetenschappelijkheid of overtuigingskracht van Mariëtte Baanders’ argumenten kan het niet gelegen hebben. Was het zelfhaat, brandende ambitie tot het zendercoördinatorschap of gewoon ‘even niet nadenken voor je wat zegt’?
Het heette een debat, maar in feite werd Weesie twee pagina”s lang de oren gewassen. Deemoedig reikte hij haar na het ene ook het andere oor. En erg voorzichtig was ze niet met de wattenstaafjes. Weesie gaf geen kik, maar probeerde wel aan de strenge juf te ontkomen door te zeggen dat hij privé echt veel beschaafder is dan in functie. Het mocht niet baten.
“Wat heeft het voor zin om te schrijven op de manier van GeenStijl?” vraagt ze bits. Weesie mompelt iets over “hekel aan hypocrisie”. Daar neemt ze geen genoegen mee. “Dergelijk taalgebruik maakt alleen maar bozer, dat blijkt uit onderzoek”. En dan haalt ze Tristan van der V. erbij. Als die beter met zijn gevoelens had leren omgaan, had hij niet in Alphen met zijn wapenarsenaal uit winkelen hoeven gaan.
Geen idee over welk onderzoek ze het heeft en wat in wetenschappelijke termen eigenlijk “met je gevoelens leren omgaan” is. Dat heeft Mariëtte zelf ook niet helemaal scherp. Eerst zegt ze te willen dat mensen “zich bewust zijn van hun eigen niet door normen ingegeven gevoelens, om er daarna met gezond verstand een richting aan te geven”. Kortom: denk even na voor je wat optikt. Open deur, maar daarom nog geen slechte tip.
Maar daarop laat dr. Mariëtte ijskoud volgen dat naar haar idee “veel mensen niet in contact staan met hun oprechte gevoel”. Dat stonden ze nu net wel en dat was precies het verwijt: direct schieten uit de heup, nadenken ho maar. Ze blijkt het ook een beetje anders te bedoelen: “mensen gebruiken de anonimiteit om hun frustraties te uiten. Daarvan worden ze niet minder gefrustreerd. Ze moeten zich afvragen waar die frustratie vandaan komt, zodat ze er iets aan kunnen doen”.
Jawel, de mensen lijden volgens deze wetenschapster aan een soort emotioneel vals bewustzijn. De onnozelaars beseffen niet dat ze eigenlijk boos zijn op hun waardeloze kutleven. Ze blijven dus hangen in gekanker op dingen waar ze geen verstand van, maar wel een mening óver hebben. En zo wordt het nooit wat met dat kutleven, eigen schuld dikke bult! Moet je maar bewust worden en een leuker leven nemen. Karl Marx – die de redenering van het valse bewustzijn bedacht – zou zich toch spontaan omdraaien in zijn graf bij deze twist aan zijn gedachtegoed.
En dan komt de aap uit Mariëttes mouw. “Ik vind dat de vrijheid van én emotie-uiting en meningsuiting volgens de regels van fatsoen en respect moet worden beperkt”. Jottum, er komt fatsoenspolitie en we gaan verbieden. Wat zegt Weesie daarop? “Alleen foute mensen beroepen zich op de vrijheid van meningsuiting. Voor hen dient deze vrijheid als excuus om de vreselijkste dingen te kunnen zeggen. Sommige mensen hebben niet de hersens of het besef dat ze te ver gaan”.
Kijk Dominique, ik zal je niet nog eens voorhouden dat de vrijheid van meningsuiting ook zo zijn aardige kanten heeft, maar wil je je niet meer zo laten gaan? Wat moeten al die Arabieren en Chinezen – die net de smaak van het vrije woord te pakken krijgen – wel niet denken? Eerst nadenken voor je wat zegt. Je hebt toch gehoord wat de juf zei?
