In november 2010 startte Laura de Jong, inmiddels afgestudeerd aan het AMFI, voor haar afstuderen met een bijzonder project: The Free Fashion Challenge, waarbij 30 modeverslaafden een jaar lang geen kleding mogen kopen en/of krijgen. Ruud van Esch, eveneens student aan het AMFI doet mee aan het project en besloot er voor zichzelf nog een ultieme uitdaging aan te verbinden. Met enkele sokken als startpunt, hoopt hij na 210 dagen de trotse bezitter te zijn van een heus maatpak van Oger. Dat klinkt als een sprookje, als iets wat van zijn lang zal ze leven niet gaat gebeuren. Maar is dat ook zo? De komende maanden doet Ruud op Mode.DeJaap verslag van zijn project. Dankzij American Apparel is de eerste stap in ieder geval al gezet.
In 2005/2006 kreeg Kyle MacDonald, een Canadese blogger die het binnen een jaar voor elkaar om een simpele rode paperclip om te toveren tot een waar woonhuis. Dit alles door simpelweg te ruilen. Het koste hem niets dan moeite, en twaalf stappen verder was hij een huis rijker. Nu weet ik niet of het komt doordat het concept van de ruilhandel mij super romantisch in de oren klinkt. Of dat mijn onderbewuste het idee van de Natura-economie boven liet borrelen omdat het vertrouwen in geld vandaag de dag minder is geworden.
Natura-economie
Maar vanaf het moment dat ik de uitdaging van de FreeFashion ben aangegaan, sluipt in mijn hoofd al de gedachte rond om het project van de heer MacDonald nog eens dunnetjes over te doen. Ditmaal binnen een geheel andere context. En beperkt tot maar één werkveld, de mode-industrie. Het zal de combinatie zijn van bovenstaande invloeden, en het feit dat mijn mogelijkheden door dit afstudeerproject beperkt zijn. De kracht tot kopen en de gunst van het krijgen zijn mij ontnomen. Als dat gebeurt, ga je creatief met je mogelijkheden om. Mijn enige mogelijkheid is ruilen.
Of het nu toeval is dat ik bij de American Apparel te Amsterdam terecht ben gekomen, of dat het concept van dit bedrijf naadloos aansluit bij het project van de Free Fashion Challenge, laat ik even in het midden. Wel is het zo dat ze beide het huidige wereldbeeld van de mode willen veranderen. En daar al behoorlijk mee op weg zijn. De één door de eigen bedrijfsstructuur zo neer te zetten dat zij verantwoordelijkheid dragen ten opzichte van moeder natuur en de wereld van de kledingproductie. De ander door consumenten van het eerste uur eens kritisch na te laten denken over de huidige wegwerpmaatschappij.
Enkele sok
Hoe het ook moge zijn; de eerste stap is in ieder geval gezet. Ik heb een van mijn, door moeders wereldwijd zo verdoemde, ‘enkele’ sokken is geruild tegen een gloednieuw paar met sterke kwalitatieve eigenschappen van American Apparel. Bovendien heb ik er nog een mooie sjaal bij gekregen. Nu is dit misschien voor het uiteindelijk doel nog niet direct spectaculair te noemen, maar de bal rolt. De sneeuwbal van het befaamde effect, doet zijn werk. Zonder al te veel te verklappen, en de klapper van de volgende stap prijs te geven, kan ik zeggen dat een kreeftachtig jeansmerk op mijn lijstje staat. Maar dat je van ruilen gaat huilen kan ik niet beamen, het geeft mij momenteel een nog veel beter gevoel als dat van een goede aankoop.
Ruud (24) is student aan het AMFI. De komende 200 dagen doet hij dappere pogingen een gratis maatpak van superieure kwaliteit in de wacht te slepen. Volg zijn avonturen hier elke twee weken op maandag en op de site van The Free Fashion Challenge.
