Als man wil je er niet dood gevonden worden. Laat staan levend. In de omgeving van de Zomerweek overigens ook niet. Treinen en bussen afgeladen vol met kakelende en giechelende (huis)vrouwen die het andere mensen lastig maken om nog enigszins fatsoenlijk met de trein te reizen. Van de ongeschreven regel “eerst laten uitstappen, vervolgens zelf instappen” heeft de Zomerweek-bezoeker niet gehoord. Om vervolgens dubbele plaatsen te bezetten, vanwege de tassen (of rolkoffers!) met bij elkaar gegraaide, gratis hebbedingetjes. “Ik weet niet wat het is, maar het leek me wel handig.”
En ze komen overal vandaan. Uit alle windstreken van Nederland, “maar het minst uit de Randstad. Waarom? Omdat wij in de randstad leven bij gratie van onze voordelen. We denken van alles over Libelle, behalve dat het hip en happening is.” Dat wist Ebru Umar (columnist en interviewster bij Libelle) mij te vertellen op diezelfde Libelle Zomerweek gisteren. Wacht even… “mij te vertellen óp de Libelle Zomerweek”? Ok, ok, ik geef toe. Heb genade. Bewaar uw hoongelach. Ik was, als jongeman, op de Libelle Zomerweek. Ik, die alle genoemde beschrijvingen in de eerste alinea als enige waarheid zag (en kon zien, want ik was nog nooit op de Zomerweek). Ik, cynisch over dit soort beurzen waar veel te veel mensen over elkaar heen duikelen voor gratis spulletjes. Ik, ja. Ik was op de Libelle Zomerweek.
Dagje uit
En u hoeft het niet te geloven, beste lezer, maar ik had er zowaar ook lol. Plezier. Al was dat vooral om het enthousiasme van al die, voornamelijk, vrouwen die elkaar verdrongen om iets mee te pikken van de vele demonstraties (twee stands tegenover elkaar, beide met speakers waar uit knalt “probeer hier nu gratis, komt u maar mevrouw!”, hilarisch), proeverijen, eetgelegenheden, opfrispunten (mannen noemen dit: wc’s), aanbiedingen en optredens. Ik stond erbij en ik keek er naar. Ik heb mij er soms actief tussen gevoegd, om een welverdiende lunch te halen of om een modeshow te bekijken. Verder heb ik vooral rondjes gelopen op het terrein van de Libelle Zomerweek.
“Dit is een dagje uit, mensen komen niet alleen om te shoppen in de driehonderd stands maar ook voor workshops en de optredens (onder andere Jeroen van der Boom, Frank Boeijen en Van Dik Hout) en interviews op het podium (Melanie Schultz, Marja van Bijsterveld et cetera). Het kost € 18,50 inclusief treinkaartje vanuit heel Nederland. Top toch?”, aldus Umar. De stands zijn eigenlijk mini-winkeltjes waar vooral wordt verkocht, weinig weggegeven. Iets waarvan ik dacht dat het wel veel gebeurde, gezien de hutkoffers vol met ditjes-en-datjes in de eerder genoemde propvolle treinen. Maar men wil ook dingen doen. Bijvoorbeeld leren columns te schrijven van hun favoriete Libelle-columnist.
Truttig?
Op de modeshow, uiteraard overspoeld door een tsunami van reclame van verschillende modemerken, kwam ik tot de conclusie: vrouwen, al dan niet huisvrouwen, zijn gewoon veel vrolijker dan andere soorten mensen. Dit draagt de huisvrouw ook graag uit. Dit is althans hoe Libelle het wil laten lijken. Modellen in fleurige bloemetjesjurken liepen af en aan op de catwalk (nooit gesnapt waarom dat “cat” walk heet, maar dat is een ander verhaal) onder de klanken van “She’s Like A Rainbow” van de Rolling Stones. Dit had te maken met het thema dit jaar: “Summer Garden”. Ieder jaar wordt er weer een ander thema gekozen, waar de vrolijkheid vanaf straalt. En zo komt het ook over. Wat wil een “gelukkige huisvrouw” nog meer? Buiten donkere wolken, binnen het ultieme zomergevoel voor de vrouw. En dat kwam niet alleen door de mooie modellen. Ook van de presentatie van Pien Ankerman (comedienne). Voorbeeld? Pien komt het podium op om mee te helpen met het opruimen van de spullen van de vorige act. “Ja, hier bij Libelle doen we dat allemaal zelf.” Geeft vervolgens de inklaptafel een flinke trap met haar hakschoenen. Libelle truttig? Nee.
Zonder man
Ik kan mij goed voorstellen dat de gemiddelde (huis)vrouw de Libelle Zomerweek ziet als een dagje er helemaal tussenuit. Een dagje voor haarzelf. Zonder de man op stap. Al moet ik er niet aan denken om er veel langer dan een paar uur rond te banjeren als man (al is het alleen al omdat ik niet te best tegen grote mensenmassa’s kan). Uiteindelijk is weinig of niets gericht op de man. Voor mij was het vooral een kijkje uit nieuwsgierigheid bij dit fenomeen. Wat het me heeft opgebracht? Begrip. En ik ben weer een ervaring rijker.
De Libelle Zomerweek is een jaarlijks terugkerend evenement wat zich vooral richt op de vrouw. Ieder jaar wisselt de Zomerweek ook van thema. De Libelle Zomerweek werd gehouden van maandag 16 mei tot en met zondag 22 mei op Almere Strand.
