Het is eind augustus. Op het terras van snackbar Constantijn zit een groepje jongens te eten. Ze vallen zittend al een beetje op door hun brallerige gedrag maar als ze opstaan en me tegemoet komen lopen zie ik het: de student. Dezelfde stropdas, dezelfde rood uitgeslagen wangen van teveel drank en ongezond eten, een overhemd, dezelfde blonde manen, de meeste met vies plakkerige ‘wet-look’. Allemaal. Hetzelfde.
Ik walg van dit soort jongens en hun poging ergens bij te horen. Het grote o-mijn-god-ik-ga-studeren-in-een-stad-en-ik-ken-niemand idee, of het mijn-vader-en-grootvader-zaten-ook-bij-vul-maar-in, of het ik-ga-rechten-studeren-want-ik-weet-niet-wat-ik-wil-en-dat-geldt-ook-voor-de-rest-van-mijn-dagelijkse-tijdbesteding. Dit alles is natuurlijk een uitermate goede reden om je dan een jaar af te laten beulen bij een studentenvereniging want zoiets vormt je en je maakt vrienden voor de rest van je leven. Wie dat wereldbeeld bezit zou net zo goed in dienst kunnen gaan. Daarmee draag je waarschijnlijk meer bij aan de samenleving.
Chickies scoren
Wat ik zo onbegrijpelijk vind, is dat dit soort jongens (bij meisjes is dit anders) met een blik over straat gaan alsof zij het nu echt gemaakt hebben en alsof ze vanaf nu iedere avond chickies gaan scoren. Waarom hebben ze die blik, als ze zo identiteitsloos zijn dat ze allemaal hetzelfde pakje moeten dragen? Als ze mensen niet spontaan ontmoeten, leren kennen, laten varen of juist nog beter willen leren kennen? Als ze niet hun eigen keuzes maken? Als ze hun grenzen persé moeten laten overschrijden om iets te bewijzen?
Het gekke is dat er bij dit soort groepjes jongens vaak een heel apart wereldbeeld ontstaat. Zeker als er wat drank in is gegaan en de groepsspirit hoogtij viert. Je ziet ze dan over straat gaan en dingen vernielen of mensen lastig vallen of je hoort weer een bericht van aangerande meisjes binnen de vereniging. Groepjes jongens met koningsovertuigingen zijn een gevaar voor de samenleving. Geen Karst of Tristan natuurlijk, nee nee, maar klein samenlevingsleed waar Nederland ook niet echt beter van wordt. Dit soort berichtgeving is natuurlijk niet waar. Dat u het weet.
Konijn
Als je nou echt je identiteit wilt ontwikkelen, wees dan sterk en bedenk een eigen plan. Maar militaire dienst is ook nog altijd een optie. Als je dan toch echt graag een week voor een konijn wil zorgen om het vervolgens af te maken.
Deze column verscheen eerder op ikhouvan.com
