Of het hip is of tijdloos weet ik niet, maar gemakkelijk is het dus tegenwoordig wel. De Mona Lisa’s en Picasso’s op de nagels van verscheidene meisjes. De panterprintjes, regenbogen, bloemen en volieres. Ze doen het toch maar even.
Ik herinner me de beautyfora van vroeger, waarom meisjes lieten zien dat ze iedere nagel een ander kleurtje hadden gelakt. Dat werd steeds geavanceerder en tegenwoordig zitten er ware zebrastrepen en rozentuinen op de nagels. Ik ben zelfs nooit verder gekomen dan nagellak die binnen zestig seconden droog is, maar dat is misschien ook een stukje overhaasting. Ik ben veel te gehaast mijn nagels langer te laten drogen. Vandaar dat ik steevast met afgebladerde nagellak rondloop, of altijd dezelfde, binnen zestig seconden drogende kleur.
De kunstwerken schijnen dus niet zoveel voor te stellen. Iets met nagellak, penseeltjes, stickers en stempels. Een Franse Manicure heb ik nog wel eens geprbeerd, maar mijn bibberhanden laten dat niet toe. Een panterprintje is nooit gelukt. De stippen met nog een stip erin, het geel en bruin, het wordt een kliederboel. Tenzij je kunstnagels plakt, maar die vallen er in mijn geval altijd meteen weer af. Net als kunstwimpers. Ook geen succes. Mijn ogen waren soort van dicht geplakt terwijl de wimpers ergens op de grond lagen. Ander verhaal.
Hoe is het mogelijk? De dierentuinen, de portretten, de spiekbriefjes, de agenda’s, alles kan met tegenwoordig kwijt op nagels. Had ik dat maar gekunt op de middelbare school. Dan had ik geen jaar extra hoeven doen over mijn Havo. Had ik dat maar gehad op het Hbo. Dan was ik nooit een deadline gemist. En niet te vergeten. Had ik dat maar gehad tijdens het uitgaan. Ik weet zeker dat een panterprintje op je nagels gratis drankjes is. Een stuk subtieler dan mijn rode lippenstift. Maar nee. Ik moet toch eens wat vaker beautyblogfilmpjes bekijken.
