Voor Europeanen is het lastig te begrijpen hoe Christian Right zo’n belangrijke factor kan zijn in de presidentsverkiezingen. Hoe hebben zij deze positie vergaard? Een geschiedenis van een machtig kiezersblok.
De Christian Right is geen georganiseerd blok. Men kan er niet lid van worden of op stemmen – al staan deze Amerikanen voor het overgrote deel achter de Republikeinse partij. Ze behoren ook niet tot dezelfde geloofsgemeenschap: het zijn weliswaar christenen, maar zij belijden hun geloof in uiteenlopende kerkgenootschappen. Dat loopt van Southern Baptists tot katholieken. De Christian Right is dus allerminst een homogene groep. De grote meerderheid van Christian Right behoort wel tot de evangelicals, beide begrippen worden soms zelfs als synoniemen gebruikt.
Dat deze gelovigen van allerlei pluimage elkaar nu gevonden hebben, is voor Nederlanders op het eerste gezicht niet opzienbarend. Ook hier vonden gereformeerden, hervormden en katholieken elkaar in de jaren ’70 om in 1980 op te gaan in het CDA. Net als in de States was deze daad van vereniging bedoeld om een weerwoord te bieden aan de secularisatie van hun tijd.
