Net als je denkt dat Europa in wat rustiger vaarwater is gekomen, staat de ganse economie weer op z’n. Of beter: ligt-ie weer op zijn gat. De huizenbubble in Spanje staat op ploppen, het drieprocents-beding voor nationale begrotingstekorten is misschien toch wat streng voor de huidige economische situatie en de Griekse politieke instabiliteit is op z’n zachtst gezegd gevaarlijk. Dat laatste wordt door ratingbureau Fitch vandaag nog eens onderstreept. De kans is vrij groot dat de Grieken in juni wederom naar de stembus moeten, omdat de huidige verkiezingsuitkomst onwerkbaar blijkt. Maar volgens Fitch is daarmee het risico op een exit uit de euro van Griekenland (op Twitter: #Grexit) nog niet afgewend. Nieuwe verkiezingen gaan een cruciale rol spelen in het voortbestaan van de munteenheid in haar huidige vorm, en als Griekenland de euro vaarwel zegt, dreigt Fitch alvast om alle ratings van de resterende zestien eurolanden op ‘Rating Watch Negative’ (RWN) te parkeren. Vanuit die positie wordt er dan ‘opnieuw gekeken naar de systematische en landen-specifieke gevolgen van de Griekse uittrede’, zo schrijft het ratingbureau.
Fitch heeft vorige week een rapport met ‘alternatieve scenario’s‘ (PDF) uitgebracht, waarin ze schrijven dat landen die er nu ook al slecht voor staan (Cyprus, Frankrijk, Ierland, Italië, Portugal, Spanje, Slovenië en België) aan de rand van afwaardering staan. De impact daarvan laten ze vervolgens over aan het Europese beleid, dat volgens Eurocommissaris Olli Rehn aanleiding geeft om aan een ‘voorzichtig herstel‘ te denken. Maar een Griekse euro-exit zou fundamentele schade aan de eurozone toe kunnen brengen. In het minst schadelijke geval zou een uitstap de deur open zetten voor de Brusselse beleidsmakers om nóg harder in te grijpen in het fiscale en gouvernementele beleid van de aangesloten landen, om op die manier de Europese muntunie sterker te maken. De vraag is natuurlijk of dat wenselijk is: van hogerhand ingrijpen om de economie van het hele continent te stabiliseren, betekent dat landen nog meer autonomie uit handen moeten geven. Op die manier klinkt het toch een beetje alsof de een zijn dood (die van de euro) de ander zijn brood betekent (dat van de Europese Unie). Tot het zo ver is, blijft de drieprocents-afspraak gehandhaafd, aldus Rehn én Mark Rutte. En de burger mag het verder rustig afwachten.
