En ja hoor! Daar is-tie weer. De eeuwenoude afgezaagde discussie over camera’s op de doellijn. Marko Devic schoot de bal tijdens Oekraine – Engeland over de doellijn, John Terry haalde hem weg. Hij zat er niet in, zei Terry, maar of hij de juiste persoon is om aan te geven of iets er wel of niet in heeft gezeten waag ik te betwijfelen. Toch gaf het arbitrale quintet hem gelijk en zei: ‘doorspelen!’ Oekraïne bestolen, de discussie opgelaaid kortom een zegen voor het EK 2012. We moeten de mens namelijk niet uit de sport halen.
Redding van het EK
Dat moment is toch genieten? Die verbaasde kop van Devic. De woede van Oleg Blochin als hij doorheeft dat de goal niet telt. De angst in het gezicht van John Terry op het moment dat hij de bal wegtrapt. Heerlijk, het is precies wat het toernooi nodig had. Een beetje reuring. Het is tot nu toe een leuk toernooi, mooie doelpunten, leuke wedstrijden en verrassingen. Maar deze afgekeurde goal gaat het toernooi doen leven, dit is het moment waar we het (naast de blamerende uitschakeling van Oranje) over 15 jaar nog steeds over hebben. Het geeft dit EK smoel!
“Schandalig”, “wanneer komt er nou eindelijk een cameratoezicht op de doellijn” of: “Blatter is een corrupte, machtsbeluste hypocriet!”. Het zijn zomaar een paar zeer voorspelbare reacties. Iwan van Duren, journalist bij Voetbal International en een van de onderzoekers naar matchfixing gebruikt helemaal grote woorden. Hij zegt namelijk dat dit een typisch gevalletje matchfixing is. Deze termen zullen wel weer de ronde gaan de komende dagen. Ten onrechte, voetbal leeft juist door menselijke handelingen en mensen maken nu eenmaal fouten.
Emotie
Sepp Blatter de baas van de FIFA wilde er lang niet aan maar geeft nu toch schoorvoetend geeft hij langzaam toe. Het lijkt een kwestie van tijd voordat camera’s de doellijnen gaan bewaken. Maar Sepp doe het alsjeblieft niet. Laat het gaan, maak de sport niet dood. Camera’s op de doellijn, als je dat doet zullen dit soort momenten natuurlijk nooit meer voorkomen en dat zou doodzonde zijn. Blatter zelf wilde het liever ook niet en hij heeft gelijk.
Als reden droeg hij aan dat de discussie de sport juist mooi maakt. Zonder die discussie zou voetbal bij lange na niet zo groot zijn als nu. Het zijn de momenten die beklijven, we zullen het altijd onthouden. Het zijn de momenten die de sport groot maakt, waar je de volgende ochtend bij het koffieapparaat over spreekt. Deze scheidsrechterlijke dwaling wordt meer besproken dan de wonderschone goal die Zlatan op hetzelfde moment maakte.
Want wat weten we nog van het WK 1986? De hand van God. Wat is Engelands meest beroemde goal? De bal van Frank Lampard die ongeveer een meter achter de doellijn stuiterde maar toch niet werd goedgekeurd. Over welk doelpunt van Jan Vertonghen werd het meest gesproken? Dat doelpunt in de thuiswedstrijd tegen FC Twente dit seizoen. Buitenspel zei de grensrechter terwijl een verdediger van de tukkers een halve meter voor hem juist dat buitenspel ophief.
Robotvoetbal
Maar het is oneerlijk hoor ik jullie roepen. Nou en! Is sport anders wel eerlijk? Had Nederland in de eerste twintig minuten niet minstens een keer moeten scoren tegen de Denen? Had Oekraïne sowieso niet al moeten scoren tegen Engeland? Hoeveel wedstrijden zijn er wel niet waarin het een team meer kansen krijgt en het andere meer doelpunten maakt? Het overkomt ieder team wel eens, ten voordele, of ten nadele. Laat dat nu lekker gaan, het maakt de sport menselijk. En wie dat niet wil gaat maar lekker naar robotvoetbal kijken.
