Nee! What the fuck is dit? Ik wilde gewoon voetbal kijken. Dat onvoorspelbare spelletje waarin alles mogelijk is en wonderen bestaan. Die simpele balsport met die palen in de grond en die lijnen op ’t veld. Maar wat krijg ik door de NOS voorgeschoteld? Drie rijen vol met raadselachtige statistieken en een analist die praat alsof z’n moeder vijf minuten geleden overleden is. Inderdaad: EK Lab.
‘Met Van der Vaart creëer je meer kansen dan met Van Bommel’, ‘93% procent van de passes van Xavi komt terecht bij een medespeler’, ‘er staan twee Oekraïense verdedigers in de EK-top10 van meest gewonnen duels’, und so weiter. Misselijkmakend is het gewoon. Alles en iedereen wordt tegenwoordig geanalyseerd en voor de meest onbelangrijke zaken wordt een verklaring gezocht. Iedereen moet passen in ‘het systeem’. Cijfertjes, cijfertjes, cijfertjes. Ontelbaar veel cijfertjes. Bah. Zélfs Jan van Halst doet er aan mee. Als voetballer een meedogenloze straatvechter, als analist een saaie stropdas die z’n voetbalvisie laat leiden door statistieken.
Oké, een paar gegevens gebaseerd op feiten, prima. Dat hoort er nu eenmaal bij in de hedendaagse televisiewereld. Maar trek ‘t dan door. Denk aan het nodige entertainment en maak het wat aantrekkelijker: ‘Jan van Halst zonder haar bezorgt negen op de tien kijkers depressieve gevoelens, Ronald Waterreus lukt dat bij alle tien’. Of iets als ‘40% van de kijkers vindt dat Jack van Gelder z’n zonnebank uitstekend gebruikt, bijna een derde ziet de voetbalcommentator tegenwoordig zelfs voor een neger aan’.
Het kan ook informatief entertainend: ‘Zlatan rochelde dit toernooi zeventig keer, de helft daarvan was niet op de tegenstander’. En om het Oranje-leed nog een beetje te verzachten: ‘Nani is zijn gel kwijtgeraakt. De hele selectie, behalve Cristiano Ronaldo, denkt dat Ronaldo de dader is’.
Maar als ik heel eerlijk ben, vind ik dit ook niets. Ik wil geen gelul, ik wil geen statistieken, ik wil geen ‘als’ en ‘stel’. Ik wil VOETBAL! Voetbal zoals het bedacht en begonnen is: capricieus en verrassend. Ik wil mijn mooie sport terug. Met een bal, 22 strijdende gladiatoren en een juichende schaars geklede dame op de tribune. Uit onderzoek blijkt namelijk dat één op de tien kijkers niet weg zapt wanneer er zo nu en dan twee extra ballen in het spel worden gebracht.
