Geert Wilders had zijn verkiezingsprogramma nog niet gepresenteerd of de eerste ontevreden Kamerleden stapten op. Marcial Hernandez liet via Twitter weten dat hij en Wim Kortenoeven per direct uit de fractie stappen. Geert Wilders was niet eerder op de hoogte gebracht. Hij reageerde met een Direct Message, waarop zich een schrijnende conversatie ontspon.
Wat is dit nou, Marcial?
Sorry Geert, het is over. Ik hoef je niet meer te spreken.
Hoezo? Dat doe we toch niet op deze manier?
Jawel, jij communiceert ook alleen via Twitter en SMS. Ik dacht: dan zal hij dit vast ook wel kunnen waarderen.
Bovendien, Geert, er is geen ‘we’. Nooit geweest ook. Er is alleen maar ‘jij, jij, jij’
Nee, er is alleen maar ‘wij, wij, wij’. Dat is de PVV. En ik bén de PVV, dat weet jij ook.
Dit bedoel ik dus. Ik probeer mijn gevoel te uiten en meteen gaat het weer over Geert. Over ‘meneer Wilders’, zoals je wil dat wij je noemen.
Waarom heb je dat niet eerder gezegd? Dan hadden we erover kunnen praten.
We hebben erover gepraat, Geert. In de fractie zelfs. Maar dat had jij niet door. Te druk met je Amerikaanse geldschieters tevreden houden. Met filmpjes maken, pamfletjes schrijven en oneliners produceren.
En zo ging het altijd. Elk voorstel dat ik aandroeg, ieder amendement dat ik indiende, het werd genegeerd of weggewuifd.
Je luistert niet, Geert. Niet naar mij, niet naar je fractie, niet naar Henk en Ingrid. Ik ben ook een mens, Geert. Ik wil ook gezien worden.
Want anders? Ga je kopstoten uitdelen? ‘Martial Arts’ Hernandez?
…
Ik dacht we het hier uitgebreid over hadden gehad, Geert.
Ja, Marcial. Jij zou je handjes thuis houden en braaf de fractiediscipline volgen. Daar lijkt het nu niet echt op, he?
Ok, maar er is een verschil tussen fractiediscipline en kadaverdiscipline. Ik ben lid.. nee geen lid. Ik ben politicus voor de Partij Voor de Vrijheid geworden, Geert. Voor de Vrijheid.
Je hebt alle vrijheid, Marcial. Zo lang het maar mijn vrijheid is. Je mag alles zeggen, zo lang het mijn woorden zijn. Je mag iedereen belachelijk maken, zo lang het mijn vijanden zijn.
Dit dus. Het is je naar het hoofd gestegen, Geert. Waar staan wij voor? Voor vrijheid, of zijn we alleen tegen moslims? Voor Nederland, of alleen tegen Europa? Je weet het zelf niet meer.
Wie heeft deze partij groot gemaakt, lamstraal? Jij toch niet zeker! Je bent niet goed bij hoofd, Headbutt Hernandez! Laat mij het denkwerk maar doen.
Ah, kritiek. Dan gaat ‘meneer Wilders’ om zich heen slaan. Je roept maar wat, Geert. Maar ik ga me er niet meer voor verantwoorden. Het is klaar. Mij zie je niet meer.
Wat doe je met je zetel?
Wat denk je zelf, Geert? Die neem ik mee.
En wat ga je zeggen?
Nou, wat ik net schreef. Maar dan huilend.
Kunnen we niet iets regelen, Marcial. After all, we hebben toch jaren goed samengewerkt.
Nee, Geert. Wij regelen niks meer. Dat doe je maar met je Amerikaanse vriendjes, je lobbygroepjes. Ik wil er niets mee te maken hebben.
Je krijgt inspraak Marcial. Je krijgt de plek van Martin, die betweter ben ik toch al tijden zat.
Nee, dank je.
Je krijgt Fleur. Als persoonlijke rechterhand weetjewel?
Ik moet er niet aan denken.
Ik maak je kapot Marcial, dat weet je.
Tegen die tijd ben je al gedecimeerd, Geert. Door mij. Veel plezier met je persconferentie.
Laten we nog even de verhalen naast elkaar leggen, Marcial?
Marcial….
MARCIAL?
