Nou, het gaat vandaag weer eens helemaal niet over wielrennen hè? De schaduw van Armstrong hangt over de Tour. Niet verrassend natuurlijk, het moest er een keer van komen na alle toestanden van de afgelopen maand. Het gekke is dat het nieuws van vandaag helemaal niet zo nieuw is. De namen van Hincapie, Zabriskie, Leipheimer en Vandevelde werden al eerder genoemd. Ze zijn ook de meest logische getuigen, aangezien ze allemaal met Armstrong gewerkt hebben. En toen een paar weken geleden bekend werd dat ze bedankt hadden voor het Amerikaans olympisch team was 1 + 1 al gauw 2.
Voor de heren is het natuurlijk vervelend dat ze uitgerekend nu genoemd worden. Als het klopt dat ze een deal met USADA hadden is het vervelend dat de namen nu op straat liggen. En dat zelfs de UCI er niets van lijkt te weten is helemaal vreemd. Het kan misschien de zaak tegen onzenen Lance wel op losse schroeven zetten. Misschien bedenken de vier zich nu wel. Misschien moeten ze straks wel de koers verlaten van de Tourdirectie. Wat zullen ze zich vreselijk voelen.
Maar hoe komt de pers opeens aan deze info? Wie heeft er gelekt? Ik zal voor wielrenners, hoe dol ik op ze ben, mijn handen nooit in het vuur steken. Maar ik durf wel te wijzen naar de kant waar de rook vandaan komt. En dan wijs ik naar een columnist van de kranten die vanochtend met het nieuws kwamen. Een columnist die toevallig ook de ploegleider is die terecht staat in deze zaak. Nietwaar, Meneer Bruyneel?
Speculatie? Ongetwijfeld. Maar daar leent zo’n vlakke etappe zich dan ook uitstekend voor. En ik geloof dat de reactie van USADA die zojuist verscheen boekdelen spreekt: ‘Any attempt to circumvent the proper procedures in order to bully or silence people who may or may not be witnesses cannot be tolerated.’
We worden weer op de proef gesteld vandaag Mies. Maar ik blijf erbij,
Leve de Tour!
P
Hola Poncke!
Interessante theorie. Die Bruyneel. Ik vond het een moeilijke dag vandaag. Gisteren ging het in de Avondetappe over de ‘Tourfamilie’ en over de onderlinge kameraadschap. Je leert als marathonTourkijker die familie kennen en je gaat ervan houden, zoals je gaat houden van personages in een dramaserie. Ook van de nieuwe personages. De Vlaamse renner Rob Goris bijvoorbeeld die gisteravond met zijn vriendin te gast was bij Vive le vélo. Ik kende hem nog niet. Vannacht is Rob Goris overleden. Geheel onverwacht, zoals dat heet. Op dat soort momenten verandert de dramaserie in een tragedie.
‘Ons bereikte vanmorgen een nieuws dat je compleet ontreddert’, zei Michel Wuyts bij aanvang van de live uitzending op Sporza. Goris is waarschijnlijk in zijn slaap overleden aan een hartstilstand. ‘Zonder een woord van uitleg, zonder een woord van rede. De dood kent geen rede.’
De Tour heeft geen scenarioschrijver en geen regisseur, dat maakt het tegelijkertijd spannend en saai, onvoorspelbaar en voorspelbaar. Maar zodra er onverwacht wordt gestorven is de lol er wel even af. De Tour gaat altijd door, dat is nu eenmaal zo maar vandaag was een moeilijke dag.
Morgen 207,5 kilometer fietsen naar Metz. Opnieuw een sprintersetappe.
Hup!
M
@MiesjeB en @Ponckster die irl Monique Huijdink en Anne Spapens-Hamminga heten, kijken elke dag naar de Tour en tikken ondertussen aan hun Tourboek dat verschijnt in het voorjaar van 2013 bij uitgeverij Nieuw Amsterdam. Zie ook www.100stetourdefrance.nl.