Ze zijn er weer, de partijprogramma’s en de congressen. Wat hebben we gelachen om Wilders en zijn krankzinnige plannen. Bye bye windmolens. Welja. Maar te midden van al dat psychotische geweld zou je bijna vergeten dat Wilders niet het alleenrecht op idiote plannen heeft. Sinds mijn achttiende verjaardag ben ik een zwevende kiezer. Groen Links heb ik altijd, misschien wat ongefundeerd, een sympathieke partij voor moeders en buurmeisjes gevonden. En afgelopen maanden dacht ik er zelfs over om op Jolande Sap te stemmen, ondank het Dibi-debacle en de beruchte stekkerdoos.
Tot vorige week. Tot het partijcongres. Waar de leden een amendement aannamen, ingediend door Groen Links Rotterdam, dat de vuurwerktraditie moet gaan moderniseren.
De cijfers liegen er niet om. Of eigenlijk wel. Ze zijn op zijn minst verwarrend. Volgens Arno Bonte van GroenLinks Rotterdam en het onderzoekbureau No Ties –dat in zijn opdracht dit onderzoek gedaan heeft – is 64 procent van de Nederlanders voor een particulier vuurwerkverbod, waarvan tweederde wil dat er dan wel een professionele vuurwerkshow wordt georganiseerd.
” In 2001 heb ik voor het laatst vuurwerk afgestoken en zelfs toen vond ik het niet bijzonder leuk. En toch is het vuurwerkverbod een reden, nee de reden, om niet op GroenLinks te stemmen. “
Op Rijksoverheid.nl staat dat het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties in 2008 eenzelfde enquête heeft uitgevoerd. Daar is 5 procent voor een algemeen vuurwerkverbod. Over professionele shows wordt niets gezegd. Het zegt op zijn minst hoe suggestief statistiek kan zijn.
Maar kom, het is midden zomer. We zijn nog maanden verwijderd van Oud&Nieuw. Zo’n piepklein puntje in een overvol programma. Is dat nou zo erg? Ja dat is heel erg.
In 2001 heb ik voor het laatst vuurwerk afgestoken en zelfs toen vond ik het niet bijzonder leuk. En toch is het vuurwerkverbod een reden, nee de reden, om niet op GroenLinks te stemmen. Het wijst namelijk op twee fundamentele ideeën die de leden van GroenLinks hebben over onze samenleving.
” Net zoals dat een mening vaak al kwetsend is omdat iemand het kwetsend noemt, is een volksfeest blijkbaar overlast omdat de leden van Groen Links het overlast noemen. “
Ten eerste: het idee dat ergens last van hebben hetzelfde is als overlast. In de gemeente Amsterdam wordt dit idee al jaren tot uitvoer gebracht. Van een verbod op staand drinken bij de terrassen tot het verhuizen van zo’n vervelend Jordaanfestival in de Jordaan. Net zoals dat een mening vaak al kwetsend is omdat iemand het kwetsend noemt, is een volksfeest blijkbaar overlast omdat de leden van Groen Links het overlast noemen. Einde verhaal. Verbieden die zooi. We leven in steden, dicht op elkaar. Ik heb elke dag wel ergens last van, zonder het te willen verbieden.
Persoonlijk heb ik nooit last gehad van vuurwerk. Maar dat is flauw. Laten we daarom de persoonlijke ervaring van een vóórstander van het verbod erbij halen. Maarten van der Werf beargumenteerde in een column op Joop.nl van 2 januari aan de hand van vier waargebeurde momenten in zijn leven waarom vuurwerk verboden moet worden.
Komen ze alle vier:
1. Erg schrikken.
2. Een harde knal.
3. Nog een keer erg schrikken.
4. Een bijna kapotte ruit.
Jazeker: een bijna kapotte ruit. Wat, voor zover ik begrijp, precies het zelfde is als een helemaal niet kapotte ruit. Dit in een persoonlijke column die moet beargumenteren waarom vuurwerk ondraaglijke overlast veroorzaakt en verboden moet worden.
” De grootste groep mensen steekt verantwoordelijk vuurwerk af. Maar Darwins’ finest Jeffrey met shit for brains schiet zijn hand eraf en ineens moet het voor iedereen verboden worden. ”
Weet u waar mensen nog meer last van hebben? Koninginnedag. Carnaval. Mijn verjaardag. En de miljoenenschade die al deze overlast veroorzaakt? Het is een feestje beste leden van GroenLinks. Het mag vies worden. Het onderzoek van Arno Bonte geeft aan dat zeven procent van de Nederlanders door zal gaan met vuurwerk afsteken, ook na een verbod. Het lijkt me dat die de kapotte bushokjes sowieso wel voor hun rekenen blijven nemen.
Ten tweede: ‘Maar de slachtoffers dan!’ Hier zit het venijn van Groen Links. Het idee dat werkelijk de allerdomste medespelers van de samenleving de maat bepalen. Honderd strijkers in een tennisbal. Geen goed idee. Weet ik prima. Bushokjes opblazen. Ook niet.
” de leden van GroenLinks vormen een betuttelende trutpartij op zijn best. En een wereldvreemde oud-linkse verbodvereniging op z’n ergst. “
Ik weiger te stemmen op een partij die vindt dat we should dumb it down. De grootste groep mensen steekt verantwoordelijk vuurwerk af. Maar Darwins’ finest Jeffrey met shit for brains schiet zijn hand eraf en ineens moet het voor iedereen verboden worden. Een angstaanjagende implicatie. Ik ken iemand die altijd zijn vingers openhaalt aan de verpakking van tandenborstels.
We hebben gelachen om Wilders deze week, jazeker. Met zijn Michiel de Ruyter-retoriek en zijn ronduit onuitvoerbare flauwekulplannen. Maar de leden van Groen Links vormen een betuttelende trutpartij op zijn best. En een wereldvreemde oud-linkse verbodvereniging op z’n ergst. Al mag ik het eens zijn met alle andere punten in het nieuwe partijprogramma. Het vuurwerkverbod is een reden, nee de reden, om niet op Groen Links te stemmen. Dan liever de lucht in. Bam.
Willem Bosch is scenarioschrijver en —PFFIIIIEEW PANG PANG PANG PANG. KABAM. KABAM. TATATATATATATATA. PANG.