Lex Immers lacht weer. Hij heeft eindelijk zijn zo gewenste transfer naar Feyenoord binnen. Waar het vorig jaar op het laatste moment misging, kwamen de Rotterdammers er deze zomer wel uit met de beleidsbepalers van ADO Den Haag. Een overgang die niet iedereen begrijpt. En toch heeft Feyenoord er goed aan gedaan om De Ooievaar naar Rotterdam-Zuid te halen.
Talentvolle nieuwe spelers
Het vertrek van bepalende spelers als El Ahmadi, Bakal en natuurlijk Guidetti is door de beleidsbepalers van Feyenoord prima opgevangen. Waar vroeger met geld werd gesmeten voor uitgerangeerde vedettes, is nu gekozen voor talentvolle en goedkope varianten. Daryl Janmaat, Ruud Vormer en John Goossens zijn spelers met de nodige wedstrijden in de benen die moeiteloos worden ingepast in een nieuw te vormen basiselftal. Lex Immers past perfect in dat rijtje.
Imagotechnisch ligt er een mooie taak voor Lexie Lexie. Het ging de afgelopen jaren zo vaak over randzaken – zijn tattoos, uitspraken en natuurlijk zijn anti-Ajax songs in het supportershome van Den Haag – dat menigeen vergeet dat er in Immers gewoon een heel goede voetballer schuil gaat. Na het droomseizoen 10/11, waarin ADO zelfs Europees voetbal wist te behalen, was hij afgelopen seizoen één van de spelers die zich wist te onderscheiden in een verder teleurstellende jaargang. Zijn snelheid, acceleratie, traptechniek én scorend vermogen zorgen ervoor dat Immers meer is dan een straatratje met een grote mond.
Feyenoord logische stap
De stap richting Feyenoord is een logische. Hoewel Feyenoord door haar historie nog steeds tot de top van Nederland wordt gerekend, is de club verworden tot de subtop. De tweede plaats van afgelopen seizoen doet daar niets aan af. De Rotterdammers mogen komend seizoen tevreden zijn wanneer zijn in de top-5 eindigen en in die gedachtegang past Immers uitstekend.
Te groot voor het servet, te klein voor het tafellaken. De absolute top is voorlopig te ver weg, maar de middelmaat van ADO Den Haag is hij ontstegen. Met zijn straat- en winnaarmentaliteit is hij een speler die je liever in eigen gelederen hebt, dan dat je er tegen speelt. Zeker in thuiswedstrijden is dat een eigenschap die overspringt op het publiek. In Rotterdam hoef je geen ideale schoonzoon te zijn om geliefd te worden.
En zo kan het gebeuren dat Feyenoord na het verlies van drie belangrijke spelers komend seizoen gewoon weer een heel leuke rol in de Eredivisie – en wie weet Europa – gaat vertolken. Met jonge, gretige spelers en een positieve sfeer rondom het Maasgebouw is er een hoop mogelijk. Met voor aanjager, afmaker en publieksspeler Immers in een mooie rol.
