De Johan Cruijff Schaal – voor de wedstrijd: ‘Het is slechts één wedstrijd en je hebt een prijs, daar ga je dus voor’, als verliezer: ‘Ach, als we maar kampioen worden, das veel belangrijker’, als winnaar: ‘Het is een prachtige prijs waar we heel trots op zijn.’ – daar had ik nooit wat mee. Ik kan zelfs nauwelijks eerdere edities naar boven halen. Ik weet dat ik sommige ervan heb gemist, of halverwege ben weggelopen, omdat het saai was – al kan dat ook een bekerfinale zijn geweest.
Berichten die we zat zijn
Maar ik kijk er al weken naar uit. Vorig jaar keek ik met een heel voetbalteam. Het was de opening van het seizoen. Bakken Chinees op schoot, en heel veel enthousiasme: het was weer begonnen! En terwijl de televisie overuren draait met beelden van de Olympische Spelen, de NOS nog geen eens tijd had er een reportage aan te weiden, snakt ook de voetbaljournalistiek naar het begin van het seizoen. Al dagen lees ik berichten op sportsites die we eigenlijk wel zat zijn:
Dat Fischer een talent is, dat Narsingh Frank de Boer niets kwalijk neemt, dat Ajax trekt aan Moisander (of toch Mathijsen), dat ze alles doen Vurnon Anita binnen boord te houden, dat PSV de favoriet is voor het kampioenschap (zegt De Boer, en Advocaat onderschrijft het), dat de beste elf van PSV beginnen. Al is dit wel weer een schattig bericht, waarvan je er niet genoeg kunt lezen: Siem de Jong is geen Amsterdammer, “maar probeer het wel te worden.”
Snel beginnen
Voor het eerst is de seizoensopening uitverkocht. Heel de Arena vol. Daar waren wel wat jeugdteams van amateurclubs voor nodig, maar soit, het is vol. En laat het nu maar beginnen. Snel, ga snel weer voetballen. Want: hoe keert Van Bommel terug op het nest? Is Jansen de voorbereiding een beetje doorgekomen? Is Sigthórsson scherp? Is Narssingh al helemaal gewend?
Zondag weten we het, dan begint het allemaal weer.
CC-foto: Rick Dikeman
