Ego Faber, het verhaal over vriendschap, liefde en obsessie. Althans, volgens de achterflap, of eigenlijk de binnenflap, tegenwoordig staat er alleen nog een intellectuele foto van de auteur op de achterkant.
De man der mannen
Ego Faber gaat over Ego, de jongen op wie iedere vrouw verliefd is en de man die iedere jongen wil zijn. Een soort Rock ’n Roll-versie van Ryan Gosling, dus. Op 11 september 2001 loopt Ego druk bellend en rokend de trein binnen, verbijsterd over de aanslagen. De naamloze hoofdpersoon kijkt op tegen de knappe, stoere jongen. Ego spreekt de groene, verlegen hoofdpersoon aan. Na twee weken alleen in zijn kamer in hartje Amsterdam besluit de hoofdpersoon Ego maar te bellen. De hoofdpersoon raakt samen, of dankzij Ego en diens beste vriend Rein verzeild in het hippe Amsterdamse uitgaansleven vol drugs, seks en rock ’n roll. Tijdens een avond uitgaan komen ze Zara tegen, op wie de hoofdpersoon verliefd wordt. Maar, de hunk krijgt het meisje, en zo verwikkelen de drie vrienden en Zara zich in een ingewikkelde verhouding, met uiteraard veel drama tot gevolg.
Geen spectaculair einde
Ego gaat dood. Dat kan ik alvast vertellen, dat doet de proloog namelijk ook. Na een kort, dramatisch leven waar de hoofdpersoon een grote rol in speelt gaat Ego dood. Misschien een wat gemakkelijk einde. Enorm afbreuk doet het niet aan het boek: van een persoon als Ego weet je dat hij de 27 waarschijnlijk niet of net haalt. Ego Faber bestaat uit 61 composities (composities, ik gok in de gedachte dat een boek een symfonie is, of andersom) van ieder een pagina of 3. Seleky schrijft vlot, waardoor het boek zo uit is. Jammer dat het fenomeen obsessie niet zo over komt als de flaptekst doet vermoeden. Geen gestook, geen bizarre intriges, of misschien zijn die er wel, maar worden die voor de lezer niet geheel duidelijk. Het kan donkerder, gestoorder, emotioneler, intenser. De seksscenes zijn wat plat, voor de afwisseling mag er ook wel eens iets minder letterlijk beschreven worden en meer aan de verbeelding overgelaten worden.
Desalniettemin een aanrader. Seleky mengt het spannende leven van de vrienden kunstig met actuele gebeurtenissen, zoals de moord op Pim Fortuyn en Theo van Gogh. Geen literaire legende, wie weet komt Seleky’s nieuwe boek dichter in de buurt. Maar perfect voor tussen de literaire legendes door.
