De leukste wielerronde van het jaar staat op het punt van beginnen. De Tour de France, onderdeel van een op voorhand fantastische, maar in de praktijk tegenvallende sportzomer ligt voor het gevoel al weer ver achter ons. Het beloofde spektakel bleef uit. Hoe anders zal het de komende drie weken in Spanje zijn, waar de Vuelta morgen zijn eerste etappe kent. Aan de start een twintigtal Nederlanders, die gebrand zijn op meer succes dan een maand geleden.
Gebrek aan spektakel
De ronde van Frankrijk was in tijden niet zo geregisseerd als de afgelopen editie. Het échte vuurwerk ontbrak al sinds Lance Armstrong zijn fiets in de wilgen hing, maar dat de afgelopen zomer twee tijdritten voor het verschil zorgde was wel erg mager. De enige die winnaar Wiggins nog tegengas kón geven was zijn eigen meesterknecht. Zo verdween de laatste hoop op spektakel en stond eigenlijk na de eerste week al vast wie als winnaar in Parijs zou verschijnen.
Hoe anders is dat nu. De waterdragers uit Frankrijk rijden in Spanje ineens om de knikkers. Renners die in la douce France blij zijn met een top-10 klassering strijden in Spanje zo maar mee voor een podiumplek. Gedoodverfde favorieten zijn er nauwelijks, wat het voor de wielerliefhebbers een stuk interessanter maakt om naar te kijken. Minder gereken, minder prestige. De Vuelta is een grote ronde die ook de subtoppers een podium geeft om te schitteren.
Kanshebbers en Nederlanders
Wat te denken van Fredrik Kessiakoff, die verrassend tweede werd in het bergklassement. Heeft Chris Froome nog wat over na zijn geniale Tour? En wat kan Alberto Contador, die na een arbitraire dopingzaak gebrand zal zijn op revanche? Hoe goed is hij? Gaan Denis Menchov en Juan José Cobo opnieuw verrassen? Allemaal vragen waar op voorhand weinig zinnigs over valt te zeggen.
En dan de Nederlanders. Na wederom een verloren Tour staan Robert Gesink en Bauke Mollema andermaal samen als kopmannen van de Raboploeg aan de start van een grote ronde. Met net iets minder media-aandacht, druk en verwachtingen kunnen zij laten zien dat ze één trede lager wél kunnen presteren. Hetzelfde geldt voor Rob Ruigh, die mag laten zien dat zijn goede Tour van vorig jaar geen toevalstreffer was. Niki Terpstra, Thomas Dekker en Pieter Weening zullen we van voren zien. Net als Lars Boom, nog altijd de laatste Nederlandse ritwinnaar in een grote ronde.
Kijkplezier
Na een ook voor de Nederlandse enclave teleurstellende Tour – het enige ‘Nederlandse’ succes was de ritzege van Raborenner Luis Leon Sanchez – krijgt het Nederlandse wielerpubliek de komende drie weken ongetwijfeld een stuk meer spektakel voor de kiezen. Met dertien bergetappes – zes met finish boven op de berg – liggen er kansen voor bijvoorbeeld Gesink om een Nederlandse ritzege veilig te stellen. Hoe dan ook, de Ronde van Spanje gaat de wielerliefhebbers meer kijkplezier opleveren dan de Ronde van Frankrijk, zoveel is op voorhand al zeker.
CC Foto: The Wolf (Flickr)
