We liggen weer brak op het strand. Het slaapgebrek en hoeveelheid alcohol begint zijn tol te eisen. De wallen zijn steeds beter zichtbaar, de hoofdpijn steeds volhardender. Gelukkig heeft het geen enkel effect op onze intelligentie.
De belangrijke dilemma’s waarvoor we elkaar stelden in het vliegtuig – Ashton Kutcher of Ryan Gosling? – zijn naar een hoger niveau getild. Allereerst “Wie zou je liever zijn: Adriaan of Hans Kazan? Goofy of Marijke Helwegen?” Gevolgd door “Wie heb je liever als sekspartner: Texas chainsaw massacre of Hannibal lector?” en “Wat heb je liever als hand? Een eendenpoot of een paardenhoef? Een zaag of een wiel? Een penis of vagina? En zou je het met een -ongewassen- zwerver doen voor 1 miljoen?” Over de laatste vraag is er al snel consensus: ja.
De ultieme winnaar onder de kwesties is toch wel: “Wat heb je liever: nu een bak stront opeten of iedere dag door een vogel in je bek worden gescheten?” Het zorgt voor ruim een uur aan geanimeerde discussies. Wat voor vogel? Hoe groot is de bak stront? Wat voor poep is dat, ook vogelpoep? Toch is het antwoord uiteindelijk unaniem: nu een bak stront. “Dan ben je er maar van af.”
Tevreden met het unanieme besluit kijken we gebiologeerd naar een stel hitsige honden. “Waarom heet het eigenlijk doggystyle en niet tigerstyle of turtlestyle?”, vraagt Vuvu. “Omdat alleen honden en mannen hun tong uit hun bek hebben hangen tijdens de seks”, antwoord Nana. Touché.
We lopen richting huis. Een van de straatjes is enigszins oud en vervallen en staat vol oude roestbakken. Lila kijkt naar de auto’s “Wat gek, hoezo zijn hier zoveel Poolse auto’s? Moet je die nummerborden zien, allemaal met een ‘P’. Hier en daar weer en daar nog één.” Vuvu en ik kijken. “Eh Lila… is dat niet de P van Portugal?” vraagt Vuvu. “Oh ja”, stamelt Lila.
Nee hoor, met onze intelligentie is niets aan de hand. Kom maar weer door met die mojitos.