Grote namen ruimen (voorlopig) het veld in Oranje. Louis van Gaal geeft niets om reputaties. Die stoere boodschap wil hij in ieder geval uitdragen. Voor de komende twee WK-kwalificatieduels van het nationale team tegen Turkije en Hongarije passeert hij Rafael van der Vaart, Ibrahim Afellay, Nigel de Jong en Gregory van der Wiel.
Na het desastreus verlopen EK in Polen en Oekraïne moest er iemand komen van de harde hand. Oranje ontbeerde discipline, was een verzameling eenlingen en spelers verzuimden hun opgedragen taken uit te voeren. Met Van Gaal Oranje part II meent de KNVB een einde te kunnen maken aan die tenenkrommende anarchie. Of zoals Ronald Koeman zou zeggen: “Het is hier geen speeltuin!”
De opdracht betekent automatisch dat de bondscoach EK-puin moet gaan ruimen. Nu is de periode na een eindtoernooi altijd een herijkmoment. Spelers hebben te kennen gegeven dat ze stoppen met het uitkomen voor de nationale trots, terwijl dit tevens een gebruikelijk moment is nieuwkomers op te roepen. In het geval van het Nederlands elftal is de zaak urgenter. Doorselecteren is een must. Mede daarom voegt Van Gaal spelers als Jordy Clasie en Daryl Janmaat toe.
Tegelijkertijd moet daarmee een andere cultuur ontstaan binnen de selectie. Overbodig om te zeggen dat de verhoudingen ietwat verziekt waren. Er deugde niets van de groepsdynamiek. Dus het is te billijken dat je spelers met een aardige reputatie, met de nodige caps en staat van dienst op een zijspoor zet. Alleen rammelt de argumentatie van de bondscoach.
Zo stelt hij dat het kwartet weinig gespeeld heeft bij hun clubs, waardoor ze niet fit zouden zijn om top te presteren. Blijkbaar zijn alleen basisspelers topfit. Maar dan komt ‘t. Raf, Ibi, Nige en Greg zouden momenteel niet volledig gefocust zijn, gaf Louis aan tijdens de persconferentie vandaag in Zeist. Oorzaak: hun transfers. Vanwege de (aanstaande) verandering van stamplaats zijn zij er met hun hoofd niet helemaal bij. Dacht dat we hier met professionals te maken hebben. Broodvoetballers. Van hen mag je toch verwachten dat ze de knop om kunnen zetten. Hup, kicksen aan, Oranje shirt over het hoofd trekken en gaan voor het vaderland!
Eigenlijk zegt Van Gaal in aardige bewoordingen dat het gerenommeerde kwartet (momenteel) niet goed genoeg is. Daarvoor gebruikt hij alleen een rare aanleiding en gek moment. Want waarom doet hij dit niet al voor de oefeninterland tegen België? Toen kregen ze toch ook niet veel speelminuten en waren ze dus niet top? Dan hadden de Clasie’s van deze wereld al even kunnen ruiken aan Oranje.
Maar goed, officieel zijn de heren nog niet geloosd. Volgens de bondscoach staat de deur nog altijd open voor ze. Hij legt de bal echter bij de spelers zelf. Het is aan hen om weer door de deuropening te lopen. Wie weet, geeft ballen in Hamburg (?), Gelsenkirchen, Milaan en Parijs wel een enorme impuls dat het dringen wordt voor de deur. Het is dan Van Gaal’s taak om ervoor te zorgen dat hij nog met iedereen door één deur kan…
