Joost: Hoe vond jij nu dat Kees Driehuis het deed voor de eerste keer bij Buitenhof? Je blijft toch elke keer denken dat hij komt met een kennisvraag. Maar nu zei hij alleen maar dat Samsom het erg goed doet in zijn premiersrol, en dat Jolande Sap ook erg goed was. Wie ben ik om daar iets aan af te doen. Van mij mogen die verkiezingen nu wel komen trouwens, ik ben zo langzamerhand wel suf geluld. Terwijl jij met de honden aan het badderen bent in een poel, zitten we hier weer met spanning op de volgende peiling van Maurice te wachten.
Ik zou er wel even uit willen. En weet je wat ik aan het doen ben? Mijn studeerkamertje herinrichten! Dat is altijd een van de fijnste dingen. Boeken die de deur uit kunnen, en alle boeken weer opnieuw ordenen. Ik ben dan wel een sombermans maar daar word ik altijd heel blij van. Want dan vallen me ineens fantastische boeken in handen, zoals nu weer De opstand van de Bataven van Tactitus. Ken je dat? Die Bataven stelden niet zo heel veel voor hoor. Ze woonden op een eiland bij de Waal, en ook in een stukje aan de overkant. Ze hielden wel van vechten. Met name bij Xanten. Daar ben ik wel eens geweest. Je hebt er een geweldige schuttersvereniging. Wat jij.
Arthur: Joost, voor eens en altijd: ik heb geen treurbuis en ik kijk geen treurbuis en ik kijk ook niet naar Uitzending Gemist. Heel af en toe kijk ik naar Opsporing Verzocht op mijn laptop omdat al mijn oude dealers van de moskee op het Allebéplein in Mokum-west er altijd gastrolletjes en cameo’s in hebben. Ik weet heus wel wie Gerard “hik” Driehuis is, die deed vroeger die kwis met Albert de Mol en die juffrouw van die inblikgroenten, en dan moest je raden wie de homofiel was.
‘Bataafse fascist!’
Wist je dat ik wel eens voor Bataaf ben uitgescholden, nota bene door een Waal uit Brussel, hoe erg wil en kan je het hebben? Die man was dan ook nog eens hoofdredacteur van dagblad Le soir, de meest treurige krant na de Echo uit Mokum, als die nog bestaat. De Echo kreeg ik wel gratis, op donderdag, en er stonden leuke mededelingen in van het dierenasiel aan de Polderweg. Die Belg schreef kort na het verschijnen van mijn onverbiddelijke bestseller en pageturner Brussel:Eurabia dat ze die Bataafse fascist en racist en mohammedanenhater en Allahverloochenaar en wat dies meer zij met pek en veren Brussel moesten uitschoppen. Hij heeft het dus over mij, die genetisch uitgedaagde zoon van een mijnwerker met stoflongen en aambeienwildgroei. Bedoel je Xanten Schutting van de Blauwe Amsterdammer? Komt die uit Duitsland? Op wie ga jij stemmen?
J: Kees! Het is Kees! Gerard is een ander. Je kunt wel merken dat je lang uit het land bent, Arthur. Ik geef je overigens groot gelijk over die tv. Iedereen die ik ken keek naar Zomergasten. Er is nu ook een programma waarbij idioten van de plank springen. Zo zag ik de Tjakkaman, die een flinke buik heeft en een lieve vrouw aan de kant. Hij doet het toch maar, denk je dan. Ik zie ons al.
Nibelungenlied
Ik heb nog foto’s gemaakt van die schutters in Xanten. Ze hebben een geweldig orkest, dat er stevig tegenaan gaat op de grote markt. Ze hebben ook een museum, want de geschiedenis van Xanten gaat ver terug. Wist jij bijvoorbeeld dat het Nibelungenlied iets met Xanten te maken heeft? We kennen onze geschiedenis zo slecht, Arthur, dat komt van al dat tv kijken. Daar komt nog bij dat over de Bataven sowieso maar heel weinig bekend was. Jij en ik kennen ze nog van die schoolplaten. Hoe die de Romeinen te grazen namen! Leg dat maar eens uit aan Mohammed om de hoek.
A: Wist je dat ik als kind alle Boerenoorlogen in ons voormalige Zuid-Afrika naspeelde, met poppetjes, landkaarten und so weiter, alles in de zandbak in het verre Ede! Het zat zo: ik las met rode konen onder de dekens het verzamelde werk van Louwrens Penning, schitterende jongensboeken zonder verdorvenheid. Daar kunnen kinderboekenschrijvers als Marcel Meuring en Joost Kutzwagerman vandaag de dag een puntje aan zuigen! Over puntje zuigen gesproken, heb je wel eens werk gezien van mijn grote heldin Vanessa del Rio. Het is inderdaad wel een del, maar deze Afro-Carribiaanse Amerikaanse heeft een grote rol gespeeld in het vredesstichten tussen de broedervolken van de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie, enfin kijk maar naar dit kritisch manifest dat ze draaide, Andy Warhol deed het camerawerk en onze eigenste Menno Meyes de regie.
Ik kwam Menno trouwens laatst tegen in het casino van Cadiz, hij zit helemaal aan de grond omdat zijn Europudding Manolete nogal is geflopt. De speelfilm handelt over een stierenvechter die latent homoseksueel is en druks- en dranksproblemen heeft, en het loopt slecht af, zoals het hoort! Met Menno Meyes ook, hij is echt helemaal gefileerd door El Pais en El Mundo en hoe die Spaanse Echo’s ook moge heten. Enfin, hier een rolprent van Menno uit betere tijden.
Wat die zandbak betreft overigens: ik heb dat concept geïntroduceerd bij Clingendael destijds, toen ik daar adjunct was, en die zijn er heel groot mee geworden tijdens de Eerste Golfoorlog, ik meen dat ze dagelijks in Koffietijd zaten. Op wie ga je stemmen?
J: He bah, weer die vieze filmpjes, Arthur, hoe oud ben je nu inmiddels! Wat voor beeld moeten onze lieve moslimmigranten wel krijgen op deze manier van de Westerse Beschaving, die er sinds Xanten alleen maar op achteruit is gegaan? Maar goed, zoals jij hier aantoont heeft ook de immigratie ons veel extra gezuig en gesop gebracht. Die Menno ken ik trouwens helemaal niet. We zitten hier weer flink in de subcultuur, terwijl er toch ook zoveel mooie dingen zijn, al weet ik nu even niet meer goed welke. He bah, ik had nooit op dat linkje moeten drukken van je. Mijn hele zondag naar de klote!
