Wordt het Roemer 1, Rutte 2 of toch heel verrassend Samsom 1? De peilingen voorspellen niets. Het hangt er maar vanaf welke peilingen u ziet. Drie verschillende uitkomsten na het peilen van dezelfde groep mensen door drie verschillende peilers; er is werkelijk geen touw meer aan vast te knopen. De partijen jojoën wat af. Wellicht dat het verschil komt door de verschillende media die menen ‘iets met politiek’ te moeten doen. Radio en televisie debatten, politieke pamfletten, enzovoort, enzovoort. Werkelijk ieder medium of bekende Nederlander heeft een mening en meent dat Nederland daar op zit te wachten.
Publiciteit
SBS 6 wil Emile ‘vrije val’ Roemer een wildcard geven voor Sterren Springen, RTL 4 bevraagt de premier over zijn vermeende homoseksualiteit, de publieke omroep gaat weer eens aantonen dat Samsom de beste keus is, de muziekwereld, bij monde van Bennie Jolink, laat weten dat Wilders een fascist is, Georgina Verbaan kirt wat over de Partij voor de Dieren en tenslotte laat Mariska de Haas weten dat vrouwen inderdaad niet moeten piepen over een verkrachting. Je wordt er als politiek junkie doodmoe van om al die meningen te lezen.
Om over de debatten op tv maar te zwijgen. Voorheen waren debatten op televisie iets speciaals om naar te kijken. Een titanenstrijd tussen grote denkers en idealisten. Het politieke schaakspel was machtig mooi om te zien. Van links tot rechts kundige mensen die op het scherpst van de snede naar oplossingen zochten. Er werd nog ouderwets met de vuist op tafel geslagen, mensen werden oprecht boos uit overtuiging. Van Geert Wilders of Emile Roemer had men nog nooit gehoord.
Kennelijk gaat dat tegenwoordig anders. Zodra een debat ook maar een beetje inhoudelijk wordt haakt menig lijsttrekker af. Men gaat schreeuwen en tieren, precies zoals de debattrainer heeft geadviseerd; blijf door de ander heen schreeuwen en laat hem zeker niet uitpraten. Ontken elke vorm van verantwoordelijkheid, vermijd elke inhoudelijke vraag en het belangrijkste: jij-bak totdat je er bij neer valt. Dat werkte op het schoolplein, dat werkt ook in een debat.
Gebrek aan inhoud en klasse
Het gebrek aan inhoud en klasse maakt dat anno 2012 menig debat niet om aan te zien of te horen is voor wie op zoek is naar een inhoudelijk sterk verhaal. De kundige mensen zijn te marginaal (Jolande Sap) of mogen niet eens meedoen aan de debatten (Toine Manders). Populistische nozems als Wilders, Roemer en Pechtold krijgen vrij baan om hun inhoudsloze boodschap te verkondigen. De oneliners vliegen je om de oren. ‘Inhoud’ is een vies woord en dient te allen tijde vermeden te worden.
De debatten op tv bewijzen in ieder geval één ding: iedere dorpsidioot met een goede babbel kan lijsttrekker worden van een landelijke politieke partij. Zolang je je maar aan de instructies van de debattrainer houdt, pakkende oneliners instudeert en een kleine beetje gevoel voor timing hebt zit je geramd. Dat je inhoudelijk niets te melden hebt, is geen probleem, dat hebben de anderen ook niet.
“Het volk krijgt de leiders die het verdient”, zegt men vaak. Als dat zo is, dan houd ik mijn hart vast. Waar is het in hemelsnaam misgegaan in Nederland?
CC-Foto: Paul Hudson
