Met een goede twintig releases waar de naam Serengeti de afgelopen tien jaar op was te vinden, waarvan veertien met dit pseudoniem van David Cohn in dikgedrukte letters, is de rapper uit Illinois nauwelijks lui te noemen. De vlakke ingehouden wijze van rappen zou een andere indruk kunnen wekken, maar Serengeti heeft peper in zijn reet. Of beter, de observant Cohn is dag in dag uit bezig met registreren, analyseren en verwerken tot teksten van de sociale bewegingen om hem heen. Naar eigen zeggen altijd al een buitenstaander, kijkt hij – haast dwangmatig – voortdurend naar binnen en schets hij bleken beelden van de samenleving die hij ziet. Een proces dat hij niet stop kan zetten en zich uit in zijn hoge productiviteit.
Op Friends & Family in 2011 werkte hij samen met Owen Ashworth van Casiotone For The Painfully Alone/Advance Base en Yoni Wolf van Why?. Indietronic en leftfield hip hop in anticon stijl, het label dat hij al enkele jaren zijn ‘thuis’ mag noemen. Het typeert zijn open-minded houding ten opzichte van muziek. Niet alleen noemt hij Bon Iver in zijn teksten, hij werkt als rapper ook samen met de vergelijkbare indiefolk koning Sufjan Stevens in S/S/S. Een project waarin de indie van de eerste wordt samengebracht met de rap van de tweede, aangevuld met postrock van de derde S, Son Lux.
Met elke plaat en met elke samenwerking probeert David Cohn weer zijn grenzen te verleggen. Bewandelde paden liggen achter hem, en met C.A.R. dit jaar kiest hij dan ook weer voor een ander geluid dan op Friends & Family. Minimal beats, kaal en met hele volle bassen laat hij Anticon oprichter Odd Nosdam en Jel de muziek neerleggen. Net als zijn teksten desolaat en verontrustend. Loze beloftes worden ondersteund door klanken die de leugen onderschrijven wanneer Serengeti rapt over een toekomst die er nooit zal komen in Go Dancin. Leftfield hiphop met een boodschap en maatschappelijk verhaal dat het verlies van de grote onderklasse in de VS in beeld brengt.
http://www.youtube.com/watch?v=zm21Sgcw0ds
Een sociale betrokkenheid die Serengeti overigens niet alleen in woorden, maar ook in daden vertaalt. Althans, zo blijkt uit de bijdrage die hij – tussen S/S/S, een ep en dit laatste album – heeft gedaan aan de Charity Series van Graveface Records (buiten het goede doel dat hier mee gesteund wordt, vooral een muzikaal erg interessante serie). Helaas de hiphop die in Nederland weinig aandacht krijgt, maar in alles aan te raden.
