Beste, lieve Edith Schippers, je bent een beetje moe aan het worden hè. Moe van jezelf en van al die knipperende rooie lampjes op het bord voor je kop. Prachtig bord overigens, heeft je gebracht waar je nu bent. Superheld Wilco van Rooijen zegt het zo: “Als je ergens echt in gelooft is bijna alles mogelijk. Als je volledig geconcentreerd bent is alles ook logisch voor jezelf. Extreme overtuiging maakt je stekeblind, maar positief gezien is het hyperfocus: je ziet alleen nog maar je wat je wilt en bereikt dingen waarvan andere mensen zeggen: dat kan eigenlijk helemaal niet, dat is onvoorstelbaar.”
Jij hebt onvoorstelbare dingen bereikt Edith. Je bent minister van VWS in het eerste kabinet Rutte. Je gaat de geschiedenisboekjes in. Chapeau! Maar weet je, het kan soms best fijn zijn om je vizier even op te klappen en naar ons, the people te luisteren. Tuurlijk, de Volkspartij voor Vrijheid en Doekoe is de beste partij voor dit land op dit moment. We moeten immers allemaal de broekriem aanhalen, wegens de onfortuinlijke gevolgen van al te veel Vrijheid en Doekoe wereldwijd. Oh wacht nu maak ik mezelf in de war.
GGZ
Op 22 juni 2011 legde ik vrij uitvoerig in het NRC Handelsblad en op DeJaap uit wat de gevolgen van jouw eigen bijdrage-plan voor GGZ patiënten zouden zijn. Ik zei toen al: da kán helemaal niet lieve Edith. Tuurlijk, de gure winden van Vrijheid en Doekoe waaien door de wereld en we moeten allemaal de broekriem aanhalen, maar veel GGZ-patiënten hébben niet eens een broekriem. Let’s level here girl, uiteindelijk heb je ons, de belastingbetalers, alleen maar geld gekost met je ideetje. Want het is alweer van de baan. Want ja, kan niet.
Lieve Edith, je bent een bijzondere dienaar van het volk. In feite ben jij, let op, de koningin van onze Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Mooi hè? Daarom is het zo jammer dat we een beetje ziek, zwak en misselijk worden van je. Onlangs las ik weer in het Pharmaceutisch Weekblad dat jij vindt dat artsen hun diagnose vanaf nu allemaal op het receptje moeten schrijven. “Op die manier krijgen apothekers beter inzicht in de aandoening van hun patiënt en zijn ze in staat de medicatie daarop af te stemmen,” las ik. Van een bevriende arts hoorde ik dat jij dat niet alleen maar vindt, maar ook maar vast eventjes unilateraal, zonder met artsenorganisaties of apothekersorganisaties te overleggen, in een wetje hebt laten timmeren (pdf) dat je erdoor gefrommeld hebt.
Mohammed Atta
Ik vind dat bijzonder gedrag voor een Koningin Edith. Beetje achterbaks. Niet erg sportief ook. Zeker voor iemand die amper tien jaar geleden nog lid was van de VVD-commissie ‘respect’ (over normen en waarden).
Misschien denkt je nu, ‘ach weer zo’n idioot, hoef ik niet naar te luisteren.’
Snap ik. Maar pas op. Jij zit in de tunnel van je eigen gelijk. In je hup-hup-broekriem-aanhalen-iedereen-uit-de-weg windtunnel. Net als Mohammed Atta. Alleen die had er vleugels bij. Oh wat zeg ik nou weer.
Affijn. Jij mocht, van ons geld, naar een belangrijke wereldtop tussen artsen en apothekers. Belangrijke mensen in belangrijke pakken, net als op zo’n Landmark-bijeenkomst zeg maar, die in belangrijke powerpointpresentaties aan je vertelden dat de wereld gezonder gaat worden als artsen en apothekers meer samenwerken. Dat is natuurlijk mooi.
Waterbedeffect
Vinden we ook fijn. Maar: waarom vul je dat in als “artsen en apothekers moeten óver de hoofden van patiënten beslissen over hun gezondheid, en daar moet ìk ze toe dwingen met een frommelwetje”?
Edith, daar worden wetsontwerpers, artsen, apothekers en wij het volk van de Volksgezondheid alleen maar ongelukkig van. Want wij hebben allemaal natuurlijk allang gezien waar dat heengaat. Zeker artsen, want die hebben gestudeerd. Ik noem een paar waterbedeffectjes:
– hoe voorkom je dat apothekersassistentes doktertje gaan spelen: “dokter van der Ploeg, waarom schrijf jij eigenlijk medicijn y voor bij aandoening z? Het is toch altijd medicijn x?” En ja, dat gaan ze doen.
– hoe verhoudt diagnose op receptje zich eigenlijk tot het beroepsgeheim?
– hoeveel moet de shredderfabrikant extra bijbouwen, voor al die receptpapiertjes? Of wacht, die receptjes worden helemaal niet door de shredder gehaald, maar liggen verplicht jarenlang op een plank in een doos in een opslag ergens. Met onze diagnose zijn die vodjes ineens waardepapier.
– als toch al ergens buiten ons medisch dossier vastligt wat we mankeren, denk je als apotheker al gauw: ‘Spreadsheetje maken’. En als verzekeraar denk je dan: ‘Hé dat spreadsheetje is goud waard’.
Ik noem maar een dwarsstraat hè.
– wanneer stappen we over naar diagnose op identiteitsbewijs?
Powerpointpresentatie
Weet je Edith, van die arts die ik ken heb ik gehoord dat zij en alle collega’s die zij kent jouw frommelwetje gewoon naast zich neer gaan leggen. Want eraan voldoen kost ze veel meer tijd en onnodige verantwoording, aan mensen aan wie ze zich helemaal niet willen verantwoorden, dan het oplevert. Kortom, je doet het weer! Weer zinloze implementaties, onnodige belasting van het ambtenarenapparaat en natuurlijk weer heel veel belastingcentjes hup het putje in, omdat jij een of andere belangrijke powerpointpresentatie gezien hebt.
We geven je onze centjes met liefde hoor, want we houden van Oranje, maar dit is niet handig lieverd. Stop nou eens met dat tunneldenken. Ontspan, denk aan je gezondheid, haal dat bord nou eens weg. Grijnzen en duimen opsteken is zó Nina Brink ten tijde van .. uh dinges, wat was het ook alweer? Stap volgende week eens niet in die TGV naar Brussel, loop eens met je dochter naar het bejaardenhuis om de hoek. Ga lekker zitten, drink een kopje thee en praat met een paar vrolijke bejaarden. Goede kans dat er een goeie econoom of een arts tussen zit. In ieder geval een goeie fietsenmaker of een tuinman. Vraag die nou eens uit, over hoe je een fiets of een tuin onderhoudt. Kun je een hoop van leren.
Veel liefs,
Sam Gerrits
