Bonkend en bruisend klein leed dat op het punt staat loeigroot te worden. En dat allemaal in het pittoreske dorpje Raalte, een stip op de Sallandse kaart dat dapper weerstand blijft bieden tegen de modernisering. Dat, en de romantiek van Enige Echte Poëzie zijn de ingrediënten voor een verhaal waar Ronald Giphart haast een roman over kan schrijven. Wij beginnen:
In Raalte werd een verkiezing tot ‘dorpsdichter’ gehouden. Toegegeven, het is nog geen dichter des vaderlands, maar je moet ergens beginnen als poëet. Alleen, de dorpsdichter werd niet verkozen door een club van oude wijze NRC-lezende mannen maar door meederheid van Facebook-stemmen.
Ai. Vergissing. Klassieke vergissing, maar toch vergissing.
Wie hebben de grootste aanhang op de social media dacht u? Juist. De jongeren van vandaag. De studenten en scholieren, woonachtig in Raalte en omstreken. Den voor galg ende rad opgroeiende jeugd van tegenwoordig.
Dus ook Thijs Poelhekke. Voetbalfan. Student. Twitterpolemist en scheldkunstenaar. Gaf aan al zijn Facebook-vrinden een bindend stemadvies (“stemt Reinier Poelhekke!”), hetgeen geschiedde (mirror). Massaal stemde het volk op de twitterpoëzie producerende jongeling, et voila: Thijs Poelhekke is thans de nieuwe dorpsdichter des Raalte. Hosanna! Op naar de Parnassus!
Maarja. Een provocerende nozem die vulgaire tweets plaatst als dichter, dat mag dus helemaal niet (mirror)! Aldus het grijze grauw van Raalte dat liever een nieuwe Driek van Wissen danwel Gerrit Komrij in hun literaire midden had gezien.
“Dit nooit weer!”, aldus Raalter gemeenteraadslid Wim de Hair (GemeenteBelangen). Hij wil voortaan een cultuurcommissie die beoordeelt of de nieuwe dorpsdichter wel dichterlijk genoeg is, ook als deze dichter de meeste stemmen heeft verzameld. Want democratie is misschien leuk als gemeenteraadslid, maar dan wel graag uitsluitend voor lieden die het ook verdienen volgens de maatstaven van Wim de Hair. “Hij heeft gewoon voldoende stemmen op Facebook binnengehaald, daar hou ik niet van”, aldus het ooit door meerderheid van democratische stemmen verkozen gemeenteraadslid.
Ach en wee! Is het geen prachtverhaal? We kunnen toch niets anders dan hopen dat dit kleine smeulende veenbrandje in de durpse literaire wereld oplaait en met allesverzengende tongen van vuur de aarde der oudliteraire correctheid verschroeit opdat de dan vruchtbare bodem nog duizend maal duizend Thijs Poelhekkes zal voortbrengen?
Wat Jij Ronald Giphart?
Enfin, dan mag u nu genieten van een fraaie bloemlezing van Poelhekke’s tweets. Gaarne uw aandacht!
