Niet het bier, maar kleren maken de man. Te beginnen met de schoen. De mannenschoen is het struikelblok van elke vrouw en niet omdat zijn veters loszitten. Waar de meeste mannen schoenen kopen omdat ze praktisch zijn, is er heel wat meer aan af te lezen. Omdat we verder niet te beroerd zijn om open deuren in te trappen: Heren, wie de sneaker past trekke hem aan!
U draagt graag leren, degelijke schoenen en wil voor de zomer een exemplaar met lichte zool. De ‘seizoensschoen’ noemen we dat. Dit bijvoorbeeld. Hoewel de meeste verkooppunten anders beweren, onze excuses voor de verwarring: het is geen sneaker. U kunt opgelucht overgaan tot de orde van de dag. U bent niet de doelgroep van dit stukje.
De doorn in het oog van elke vrouw: de man die wel wil maar het maar niet voor elkaar krijgt. Aan zijn kleding is weinig spannends af te lezen, behalve dat hij er willekeurig een paar New Balance, Asics of ander kleurrijk materiaal onder heeft verstopt. Het contrast van de kleurrijke schoen met zijn karakter is zo groot, dat van verstoppen eigenlijk geen sprake is. Het is simpelweg een kwestie van smaak. En als u het nu niet meer weet, dan is de kans groot dat u het nooit zal begrijpen.
Doordeweeks in pak of semi-pak, in het weekend is het vrije tijd en dat betekent vlotte schoenen. Het zijn de vastgoedhandelaren onder de sneakers: de schoenen van Cruijff. Een vlot merk, voor de snelle man. U mag de schoenen ook gewoon lelijk noemen. Schoenen die ‘vlot’ genoemd worden kunnen sowieso nooit een succes zijn, laat staan de man die er op loopt.
De classic Vans, ook wel bootsneaker, was tot twee jaar terug vooral populair onder volwassen geworden skaterjongens en hipster mannen voordat het woord hipster hip werd. Van hip naar hipster, en dan? Nu loopt inmiddels ieder meisje ook op classic vans en ja dan wordt het toch een beetje de schoen van iedereen. Op z’n retour dus, die Vans. Ook al kun je er nog zo fijn mee race-fietsen door de stad.
U had ze vroeger en ook nu nog. Praktisch, licht, aangenaam. Zelfs een tikkeltje saai, tenzij je kiest voor bijzondere patronen. Als ze op zijn, wordt de Allstar direct vervangen want u kunt niet zonder. Eigenlijk hoort iedere man een paar Allstars te hebben, maar ze vooral niet als enige sneaker te dragen. Er gaan geluiden op dat de naar de achtergrond verdwijnende Vans volgend jaar vervangen zijn door de terugkerende Allstar.
De High Top Basketbal variant is de basis, alles daaromheen leidt eigenlijk maar af. De echte Adidas man zweert trouw aan het merk en niet alleen qua schoenen. Hij is niet compleet zonder kleurrijk jack, het liefste groen. En het liefste zo’n grote bijpassende tas. Roep je Adidas, dan roep je ook Puma. Hoewel de broedervete opgelost schijnt te zijn, staat de Puma-drager lijnrecht tegenover de Adidas man. Voor Puma’s moet je immers je strikdiploma hebben, Adidasmannen kunnen prima zonder.
Het beste Nike jaar was 1987, toen de Nike Air Max 1 zijn intrede deed. Zonder deze Nike was de sneaker vermoedelijk voor altijd gedoemd een gewone sportschoen te blijven. Noem het retro, noem het stijl: zonder de 1 zou ons mannenstraatbeeld vies tegenvallen. Alle kleuren mogen, maar hoe ouder hoe beter. Tenzij je volledig ze aftrapt. Afgetrapte Nikes zijn ronduit een belediging.
Adidas, New Balance, Allstar, Vans: alles staat in de kast van de zogeheten Sneakerhead. Kleurrijk, maar ook ‘black on black’ (de LBD onder de mannenschoenen) want voor elke schoen is er een moment, een plek en een bijpassende outfit. Want vooral dat is het probleem: niet de schoen maar het gebrek aan inzicht waar hij bij past. Met een beetje aandacht, tijd en liefde voor de sneaker is niet alleen de drager maar ook de willekeurige voorbijgaande kijker gebaat.
