U heeft het ook met regelmaat: een melodietje in uw kop dat maar niet verdwijnen wil. Vaak veroorzaakt door draaiorgeltjes tijdens het boodschappen doen, maar even zo dikwijls gewoon opborrelend vanuit het niet. ‘Shalali shalala (ik ben verliefd)’, bijvoorbeeld, of iets uit het eindeloze repertoire van die stomvervelende Black Eyed Peas. Het zijn nooit de liedjes die je in je hoofd zou willen hebben, die zijn immers te intelligent van compositie. Hoe dommer, hoe besmettelijker, schrijft de wet voor, en daar moet u het dan maar mee doen. Vaak helpt het om het hardop te neuriën en zodoende iemand anders er ook mee op te zadelen. Gedeelde smart lost niets op, maar u heeft in elk geval weer even lol gehad.
Steeds vaker heb ik in plaats van een liedje een naam in mijn hoofd. Geen merk of titel, maar een mensennaam, voor- en achter-. Hij komt, net als een irritant deuntje, vanuit het niets opzetten en stuitert dan urenlang door mijn gedachten, zichzelf herhalend op drenzende wijze. Meestal zijn het voetballers. Ik weet niet hoe het komt maar in de voetballerij lopen knaapjes met de meest verrukkelijke namen rond, de één nog kolderieker dan de ander.
Bij Cambuur Leeuwarden speelt een knul die Oebele Schokker heet. Zie dat, wanneer het eenmaal tot je doorgedrongen is, maar eens uit je kop te krijgen. Of het vermeende Ajax-talent Fabian Sporkslede, ook al zo’n voltreffer. Zou zo uit een roman van Bordewijk gewandeld kunnen komen, al denk ik niet dat Fabian daar veel te zoeken heeft. ‘Sporkslede’; het is een feest voor oog en oor. En wat zou het zijn? Een ‘spork’ is volgens Google een rottig bestekje dat tegelijkertijd voor vork en lepel door kan gaan.
Wie ooit een maaltijdsalade van de Albert Heijn To Go heeft uitgeprobeerd weet dat zoiets makkelijker gezegd is dan gedaan, wil men niet het hele treinstel onderkliederen met teryaki-saus. Maar dan de ‘slede’. Bestaat er zoiets als een bestekbak voor sporken? En zo ja, bestaat die lang genoeg om ooit als inspiratiebron voor een familienaam gediend te hebben? Vragen, vragen, maar geen tijd om erbij stil te staan. Want de voetballerij biedt nog veel meer pareltjes om de hele dag te laten rond zoemen in uw bovenkamer.
Zo is er een Arsenio Halfhuid, en ook een Vito Wormgoor. Eveneens niet misselijk: Melvin Platje, Kermit Erasmus, Dennis van Ballegooi (geloof het of niet – een keeper), Purrel Fränkel, Glynor Plet, Eric Braamhaar. Die laatste is, als u een beetje visueel ingesteld bent, eentje om uren wakker van te liggen. Rico Kogeldans, Rydell Poepon; de lijst is eindeloos, en dan zijn we de grenzen nog niet over geweest. In Brazilië bijvoorbeeld speelt een spits die luistert naar de naam Creedence Clearwater Couto. Dat blijft – eerlijk is eerlijk – dan weer niet zo makkelijk hangen, maar voor u het weet zit u wél de rest van de dag met ‘Proud Mary’ in uw hoofd. Daar bent u mooi klaar mee.
