Wat vroeger de nobele taak was van de maatschappelijk werker of het consultatieburo, is nu corebusiness van de denktank bij iedere tv-producent. Failliet, je huis op de veiling, geen baan, lelijk en ook nog eens echt te dik om je huis uit te komen? De productie van de show huurt een hoogwerker en voor ruim een miljoen kijkers ben je even de vallende ster van de avond. Dat je daarna bezwijkt tijdens de operatie is alleen maar mooi meegenomen. Want…leve het marktaandeel.
En als we dan klaar zijn met het bemiddelen van boeren, burgers en buitenlui bij de zoektocht naar een lekker wijf, het liefst met enige inhoud en een goed karakter, boren we weer een nieuwe ‘freaky’ doelgroep aan. De gehandicapte medemens.
Begin 2007 woedde er een veenbrand in Hilversum omdat producent I Care (hofleverancier van charitatieve programma’s) met ‘liefde op het tweede gezicht’ wilde komen voor SBS 6. Toen de werktitel ‘Monsterlijke Liefde’ uitlekte, want het zou gaan om een zwaar gehavende cast met zelfs verminkte kandidaten, werd de directeur van het productiehuis zelfs ontboden bij Pauw en Witteman (23 januari 2007). Wel met je billen bloot, vriend, was de tendens van het interview, want met je show tart je zowel de ethiek, de moraal en menselijke normen en waarden.
Het programma kwam er desondanks, scoorde niet en vooral door gebrek aan mannen, die serieus een relatie wilde met een zwaar gehandicapte dame, verdween de show onmiddellijk van de buis. Want ook dat zijn de ijzeren wetten van de producent en de zenders in het bijzonder.
Nu, na ruim zeseneenhalf jaar is er op woensdagavond een variant met de desolate titel de Undateables (BNN, Nederland 3). Nee, niet van een producent maar rechtstreeks van de BBC, die het programma al in 2012 uitzond op Channel 4 met 3,3 miljoen gretige Britten aan de buis gekluisterd. Op de site wordt het succes vooral verklaard door onze liefde voor de underdog. Want die zien we thuis ook graag gelukkig.
In de Nederlandse variant de geijkte voorbeelden. Spierziekte (Francisco, 21), dwerggroei (Pascalle, 22) en verstandelijk gehandicapt (Miranda, 31). Dus geen freakshow, maar wel meer moeite dan jij en ik bij het zoeken naar een lieve, zorgzame partner, met toch ook graag krullen en een strakke kaaklijn. In die zin was het verlanglijstje identiek en even voorspelbaar als die van een kandidaat in een ‘gewone’ datingshow.
Heel jammer dat de kandidaten geholpen worden door ‘matchmakers’ van een bureau dat gespecialiseerd is in ‘kandidaten met een beperking.’
Hoe dat bureau heet blijft natuurlijk verborgen, maar belangrijker, hoe leuk zou het zijn geweest als de kandidaten eigenhandig het internet hadden afgestruind en zelf de afspraken hadden gemaakt.
Dan zou er nog iets oorspronkelijks te zien zijn in plaats van BNN in de rol van dwingende relatieconsulent.
