Justin Timberlake had teveel materiaal voor zijn nieuwe album en besloot geen traditionele dubbelcd uit te brengen. In plaats daarvan wachtte hij een half jaar en bracht hij 30 september het tweede deel van The 20/20 Experience uit. Tegelijk kondigde hij zijn optreden 18 april in het Gelredome aan. Een hype rondom de ster is weer geboren.
Met deel twee levert Timberlake bijzonder werk: een totaal ander album dan het eerste deel dat toch naadloos aansluit op deel één. Waar het eerste deel wat soepel en smooth is met zoetsappige liefdesliedjes en teksten, is dit album steviger, op een bepaalde manier donkerder. Strak, maar minder gelikt. En in tegenstelling zingt hij op dit tweede deel geen zoetsappige liefdesliedjes, maar over de vrouw die hij bewonderd omdat ze een figuurlijke killer queen is. Behalve op True Blood en Murder uiteraard, dat zou best letterlijker genomen kunnen worden.
De single Take Back the Night is een uitzondering op dit deel van het album, het nummer had ook prima op het eerste deel gepast. Waar in de rest van de nummers de tijd wordt genomen voor melodieën die bijna op soundscapes lijken, is Take Back the Night een ‘gewoon’ popliedje. Dat maakt het geen slecht nummer, maar wel een beetje een vreemde eend in de bijt op het album.
Dat Take Back the Night een vreemde eend in de bijt is, is opvallend. Op het tweede deel van The 20/20 Experience zijn veel invloeden van verschillende genres te horen. True Blood begint bijna als Firestarter van The Prodigy, uiteraard minder hard, terwijl Drink You Away een Bowieaans gitaargeluid met een fikse soulinvloed heeft. You Got It On doet weer veel denken aan smooth jazz waar Timberlake zijn kopstem optimaal benut en ondertussen is Only When I Walk Away wat bluesy.
Het eerste deel van The 20/20 Experience was niet eentonig, maar wel een vrij grote Timbaland-parade. Op dit deel is producer Timbaland nog steeds duidelijk aanwezig, maar hij lijkt geoefend te hebben op zijn computer. Er zit meer variatie in zijn beats en het eeuwige “Tsjketsjke” komt ook niet meer overal voor. Het album is minder van Timbaland en meer van Timberlake.
Of Justin Timberlake het beste voor het laatst heeft bewaard? Dat is lastig te zeggen. Ondanks dat dit deel naadloos op het eerste deel aansluit, zijn de albums heel verschillend. Een waardige opvolger is het in ieder geval. Wat helemaal geweldig zou zijn? Als de muziek 18 april in het Gelredome wordt uitgevoerd door een orkest. Daar lenen beide albums zich prima voor.
