Legendarische bands reïncarneren in Caviare Days

10-10-2013 14:01

Scandinavië is nog lang niet uitgeput als het om goede muziek gaat. En de jaren 60 als inspiratiebron al helemaal niet. De zusjes Lina en Maja Westin vormen samen met Timmy Grim, Marcus Arbolius en Boris Grubesic de band Caviare Days en zijn daarmee een reïncarnatie van legendarische bands uit de 60’s. Op 11 oktober komt in Nederland het gelijknamige debuutalbum uit, dat is geproduceerd door Mando Diao’s Mats Björke en Violens’ Jorge Elbrecht.

Het persbericht dat bij het debuutalbum van Caviare Days is gevoegd, opent met het feit dat ABBA nog steeds door de aderen van de Zweedse muziek stroomt. Een betere vergelijking is niet te maken, het intro van openingsnummer The Awakening lijkt bijna een bewerking van ABBA’s Gimme Gimme Gimme. Niet helemaal, zodra het intro klaar is zou je bijna denken dat ze ‘All the leaves are brown’ inzetten.

Eigen baslijn

Gelukkig blijkt al snel dat ze geen kopie van ABBA of The Mama’s & The Papa’s zijn. Naarmate het album vordert, is duidelijk te horen dat alleen de vergelijking met ABBA niet genoeg is. Ook The Doors, The Beatles en The Animals zijn klaarblijkelijk inspiratie geweest voor de twee zusjes en hun band. De pure akoestische gitaren, hier en daar een fluit, de harmonieën en de rauwe stemmen van de Zweedse meisjes doen je terecht komen in de jaren 60.

In tegenstelling tot veel muziek die tegenwoordig wordt geproduceerd, zijn de baslijnen in de nummers deuntjes op zich. Geen eentonige schema’s die keurig achter de gitaar aanlopen, ze hebben hun eigen melodie die de gitaar versterkt. Een constante bassolo, zoals het hoort.

Geen ripoff

Toch is het geen complete ripoff van deze grote namen uit de jaren 60. Ondanks dat de gittaarrifjes erg doen denken aan ABBA, heeft Caviare Days haar eigen geluid. Misschien wel juist door het beste van verschillende legendarische bands te nemen. Ze scoorden niet voor niets zo goed. ABBA met een een Beatle-psychedelisch tintje, The Doors zanglijntjes door twee vrouwen en net even wat dramatischer dan The Animals.

Voor iedereen die Woodstock ’69 heeft gemist, is dit album een aanrader. Bloemen in je haren, grassprieten tussen je tegen bij geen schoenen en een joint bij de hand. Vind de hippie in jezelf en geniet met dit Zweedse gezelschap.