Superheldencomics zijn een dankbare inspiratiebron voor spellenmakers, al is het resultaat niet altijd even bevredigend. Tegenover elke toffe Batman– of Spider-Man-game kun je genoeg waardeloze rotzooi als Spawn: The Eternal, Iron Man of Catwoman zetten. Net als bij filmgames schijnt het voor spellenboeren vaak een lastige taak te zijn om fatsoenlijke ‘comic-games’ in elkaar te zetten. Het wordt extra lastig als je een comic ‘vergamet’ die is gebaseerd op een personage dat weinig mensen kennen.
Voor comicfans is Deadpool geen onbekende, maar hij heeft nooit de status bereikt die Spider-Man, Wolverine, Batman of Superman genieten. Deadpool is een soort cult-antiheld, een status die goed past bij zijn bizarre persoonlijkheid. Hij staat bekend om zijn flauwe humor, platvloerse opmerkingen en zijn neiging om – middenin een verhaal – uit zijn rol te stappen om de lezer direct aan te spreken. Het spel maakt hier niet alleen dankbaar gebruik van; het is één van de unieke kenmerken van Deadpool. De ‘Merc with a mouth’ geeft onophoudelijk commentaar op wat er gebeurt en ook de twee stemmen in zijn hoofd doen hier vrolijk aan mee. Dit levert soms mild vermakelijke dialogen op, maar écht grappig wordt het nooit. Tenzij je een groot liefhebber bent van flauwe pies-en-poephumor (niet te verwarren met kwalitatief hoogstaande pies-en-poep humor).
Er zit een flinterdun verhaal verstopt in Deadpool, maar dat dient enkel als excuus om een eindeloze stroom slechteriken af te maken en wat bekende helden uit het Marvel-universum tegen het lijf te lopen. Dit levert wederom hi-la-ri-sche filmpjes en dialogen op die je lachend, gierend en brullend over de grond doen rollen. Althans, dat is de bedoeling… De game zou het moeten hebben van zijn ‘lekker gekke’ humor, maar faalt jammerlijk. Het aantal keren dat ik heb moeten lachen tijdens het spelen is te tellen op de hand van een blinde houthakker; dat zegt wel wat. Voorbeeldje? Nadat Deadpool een tegenstander heeft onthoofd grapt hij: “Well, he’ll never get a headache again.”
Qua spelelementen stelt Deadpool flink teleur. We hebben het hier over een inspiratieloze ‘action beat ‘m up/shootergame’, met chaotische gevechten waarin het vaak niet eens duidelijk is wat je doet en wie je precies op z’n bek mept. Het overzicht wordt ernstig gehinderd door een cameravoering die het beste kan worden omschreven als ‘zwaar kut’. Vooral in kleinere ruimtes maakt de camera rare bewegingen: regelmatig heb je geen zicht op de actie en dan moet je maar hopen dat je iets raakt door op je knoppen te rammen. Over knoppenrammen gesproken: de besturing van Deadpool bevat een vervelende eigenaardigheid: met een bepaalde knop kan je personage zichzelf over een klein afstandje ‘teleporteren’. Handig, want op die manier kan hij aanvallen ontwijken. Met exact dezelfde knop voer je echter ook een riposte uit als je wordt aangevallen. Regelmatig tracht je te ‘teleporteren’, maar voer je een onbedoelde ‘counter’ uit, of andersom!
De ellende beperkt zich niet tot de gevechten: de omgevingen waarin je rondloopt zien er weliswaar aardig uit, maar het is me regelmatig gebeurd dat ik achter een ‘onzichtbaar randje’ of drempeltje bleef haken als ik ergens rondliep. Ook is het niet altijd even duidelijk welke kant je op moet, wat voor de nodige frustratie kan zorgen. Meerdere keren heb ik me de touwtyfus gezocht om de plek te vinden waar ik eindelijk een level kon verlaten.
Het heeft er alle schijn van dat ontwikkelaar High Moon Studios erop hoopte dat gamers dubbel zouden liggen om de spitsvondigheden van Deadpool. Op die manier zou niemand opmerken dat de game nogal te wensen overliet. Helaas komt de ‘humor’ nauwelijks uit de verf, maar heb je wél alle tijd om je te ergeren aan rommelige gevechten en een helse cameravoering. Deadpool herinnerde me regelmatig aan Eat Lead: The Return of Matt Hazard, ook zo’n spel dat probeerde om de muffe gameplay te verbloemen met slechte humor.
SCORE: 
Deadpool is gemaakt door High Moon Studios en wordt uitgegeven door Activision. Het spel is verkrijgbaar op de Playstation 3 (getest) en Xbox 360. PEGI geeft het spel een 18+-rating vanwege ‘extreem geweld’ en ‘grof taalgebruik’.
Wil je – om wat voor reden dan ook – contact opnemen met Bits? Stuur een mailtje naar [email protected], of volg Bits op Twitter: ‘@Bitspost’.
