Politiek op televisie is puur uiterlijk vertoon en gaat al lang niet meer over de inhoud of de boodschap. In de gemiddelde talkshow kom je als parlementariër of minister het verst met mooipraterij, een gulle lach en een opgepoetst imago. De media laten zich al langer misbruiken door deze verleidingstechnieken, dus daarom ziet u bijna geen kritisch interview meer op de buis. We leven in een mediatijdperk van pleasen en teasen, vooral als u moet kiezen.
Weet u het nog? Diederik Samsom pontificaal thuis gefilmd, de uitvergroting van het harmonieuze gezinnetje, dat vervolgens als een kaartenhuis in elkaar stortte. En ook daar werd weer melding van gemaakt, zelfs in de onberispelijke NRC, want dat wilde Diederik graag. Is Mark Rutte nu wel of geen gay, die nijpende vraag hangt ook al jaren boven de mediamarkt en het kontje van Wouter Bos, dat staat vast ook nog wel ergens op uw netvlies.
Afgelopen nacht meldde de New York Times dat Bill de Blasio, ik krijg meteen een associatie met een karakter uit The Soprano’s, een ‘overweldigende meerderheid’ heeft behaald bij de verkiezingen voor het burgermeesterschap van New York. Na twintig jaar weer een democraat en nummer 109 op rij.
‘Hij is twee meter lang, een kleurrijke man van bescheiden afkomst, superlinks en hij heeft een zwarte vrouw, die hiervoor een lesbische relatie had. Zijn zoon Dante, vooral bekend van zijn heftige Afrokapsel, stal vooral de show tijdens de campagne van zijn vader.’
De aanhef van Van Nieuwkerk in De Wereld Draait Door dinsdagavond, als ankeiler naar een gesprek met Twan Huys, voormalig Amerika-correspondent, die nog nahijgt van zijn gelopen marathon in hetzelfde New York. Vooralsnog geen woord over waar De Blasio echt voor staat, want zoals ik al beweerde, dat blijkt ook tijdens deze campagne totaal ondergeschikt.
Als we de ratrace naar het burgemeesterschap en vooral de mediastrategie rond het dure circus van De Blasio analyseren, stuiten we op een paar markante ingrediënten, die hem feitelijk aan de winst hebben geholpen.
Anthony Weiner, ook een serieuze kandidaat, dus geducht concurrent en bekend van het Congres, moest afhaken omdat hij foto’s van zijn onderbroek, inclusief een ‘stijve’, aan jonge meisjes had getwitterd.
Tijdens een interview in de New York Times heeft Weiner nog wel een poging gedaan tot een mea culpa. Met als hulpje zijn bekende vrouw die Hillary Clinton adviseert, maar u kent de puriteinse Amerikaanse kiezer, eens met je pik gezwaaid, altijd met je pik gezwaaid. God straft onmiddellijk.
Als tweede ‘tool’ heeft De Blasio twee prachtige kinderen, die hij perfect heeft misbruikt tijdens zijn kandidatuur. Dus lekker vertraagd met je papa in een filmpje over straat lopen en maar roepen dat hij de enige is die het goed voor heeft met de New Yorkers. Ook dochterlief doet een duit in het zakje, zij mag voor het eerst stemmen en u weet natuurlijk al op wie.
Tel daar zijn zwarte vrouw, populair bij de latino’s en de zwarten in New York, en haar lesbische verleden bij op, en je hebt geen duurbetaalde media-adviseurs meer nodig.
O, ja, waar staat De Blasio eigenlijk voor, we zouden het bijna vergeten.
De Blasio is een gewone jongen uit Brooklyn, dus geen fan van de rijken. Bloomberg, zijn voorganger die er bijna twaalf jaar heeft gezeten, is multimiljardair en heeft de stad getransformeerd tot een onbetaalbaar bolwerk voor de rijken, legt Huys uit. De inwoners van New York zijn weer toe aan de ‘gewone jongen.’ Bovendien wil De Blasio een einde maken aan het rücksichtslos oppakken van vooral zwarten tijdens poltiecontrôles, een heet hangijzer in heel Amerika, dat zelfs tot een nationaal debat heeft geleid.
Aanleiding is de zaak ‘Zimmerman-Martin’, waarin een blanke buurtwacht een Afro-Amerikaanse tienerjongen doodschoot.
De Blasio en zijn niet bepaald ‘average’ gezin, waren tijdens de campagne natuurlijk ook voer voor de waanzinnig populaire Daily Show van John Stewart.
De Democraten zijn blij met weer een partijgenoot in hun stad en de Republikeinen dichten De Blasio hogere gaven toe.
Want…die maakt van een lesbo probleemloos een hetero.
