Aan: Quinsy Gario en Anousha Nzume.
Onderwerp: zwarter piepen
Geachten,
Het gepiet is behoorlijk uit de hand gelopen. Niet? Ik denk dat de hele gekte, zowel binnen het ‘pro-‘ als ‘anti-kamp’, veel meer kwaad doet voor het verlangde ‘wederzijdse respect’ in beide kampen, en voor veel meer polarisatie zorgt dan welk niet-/meer-/minder racistisch interpretabel sinterklaasliedje of Piet-herkomsttheorie dan ook. Het is massahysterie, collectieve krankzinnigheid geworden. Van de uitspattingen -met een door pro-Pieten belaagde, voor Nieuw-Guinea aandacht vragende vrouw op het Malieveld als dieptepunt- zakte m’n broek met open mond af. Net als ik ‘m weer tot aan mijn knieën heb opgetrokken, verneem ik van Pietenram voornemens, en zakte ‘ie weer terug op m’n enkels.
Waar ik zelf sta? Voor wat dit waard is who gives a flying fuck : Ja, ik ben een beetje om, en denk dat er best iets racistisch aan Piet kleeft. In ieder geval aan zijn verleden. Wel is hij de laatste decennia voor de meeste kindertjes van een enge zwarte boeman met een zak en roe veranderd in een overwegend, zo niet uitsluitend vrolijke, vriendelijke pepernotenstrooier. Dat past ook beter bij de moderne, minder straffe regimes voor het kroost. Een meerkleuren-Piet is wellicht een optie. Hoewel ik gezien de manier waarin de eh..discussie is verlopen niet echt meer vind dat dit eh..welverdiend is.
Voornamelijk vanwege de aanpalende racismediscussie. Deze verloopt, met name bij de Publieke Omroep, op een al decennia gebruikelijke manier. Dezelfde manier waarop het slavernij- en koloniale verleden voorbij komt. Alle ‘discussies’ hierin hebben een behoorlijk discriminerend, zo niet racistisch karakter gekregen. Je bent niet alleen onvolledig, en hypocriet, maar maakt je ook schuldig aan discriminatie als je je uitsluitend richt op- en uitsluitend trapt tegen het ‘blanke’, westerse of Europese verleden inzake genoemde onderwerpen. Ik vraag me hierbij regelmatig af of dergelijke eenzijdigen wel een goed functionerend geweten hebben.
Weinig ‘blanken’ ontkennen het onfrisse verleden van hun voorouders, de rol van Europa of Nederland aangaande slavernij, kolonialisme of de racistische opvattingen die bestonden. En nog immer onder hen bestaan. Zelf denk ik dat racisme een onderdeel is van een ‘natuurlijke’ afkeer van het vreemde. Het vreemde wantrouwen, afstoten zelfs, was lang een overlevingstrategie. Talloze diersoorten (zie b.v. chimpansees) dulden geen soortgenoten van andere groepen in hun territorium. Kortom, de neiging hiertoe is een ‘normale’ (menselijke) eigenschap. Dat bij elke Homo sapiens kleur aanwezig is.
‘Blanken’ hebben over hun snode verleden inmiddels redelijk Mea Culpa gedaan. Elders vindt dit nauwelijks plaats.
Wat indertijd in Zuid-Afrika gebeurde was geïnstitutionaliseerd racisme. Het huidige, ‘omgekeerde’ racisme, waarbij eveneens flink gemoord wordt, krijgt een stuk minder aandacht van bewogen anti-racisten.
Nog tot in de zestiger jaren van de vorige eeuw kon je in het Zuiden van de VS gelyncht worden als je zwart was. En alleen omdat je zwart was. Tot op de dag van vandaag ben je in delen van Afrika je leven niet zeker als je wit ben. Dat wil zeggen: ‘onnatuurlijk’ wit. Een albino.
Elk volk deed korter af langer, meer of minder intensief aan slavernij. Het is ook geen verleden tijd. Zeker in Afrika niet. Waarom velen zich anti-racisten noemenden discrimineren in hun bestudering en afkeer van het slavernijverleden, is me altijd een raadsel geweest. Over het ‘zwarte’ aandeel in de slavernij wordt vrijwel gezwegen. Terwijl het nota bene Afrika zelf is waar de traditionele slavernij voortduurt. Het gaat hierbij deels om een andere verzwegen waarheid. Het aandeel van Arabische volkeren in de slavernijgeschiedenis. Om over de verbanden tussen de islam en slavernij (legitimerende interpretaties) nog maar te zwijgen. Is het toeval dat je als gastarbeider in menig Midden-Oosten land als een slaaf wordt behandeld? Of is ook dit slechts een ‘natuurlijke’ uiting van racisme? Hoe verhoudt de media-aandacht voor dergelijke misstanden zich tot de aandacht voor Zwarte Piet? Hoe verhoudt de actiebereidheid tegen deze misstanden zich met de actiebereidheid indertijd tegen de apartheidspolitiek van het blanke Zuid-Afrika?
Echt de lul zijn ze overigens in Congo. Het al jaren voortdurende megaleed heeft er miljoenen levens gekost (3,3 – 5,4 miljoen doden), maar er werden en worden door zich bewogen wanende mensen veel minder tranen om geplengd dan om bijvoorbeeld het leed in Syrië. Het totale aantal doden daar als gevolg van de strijd, werd in Congo soms in een paar maanden bereikt. Bestaat dit verschil in aandacht omdat ze in Congo* een stuk zwarter zijn dan in Syrië? Of is het omdat er minder tegen blank (‘weg-met-ons’) te trappen valt? Tenzij je de Belgen erbij haalt natuurlijk, met name hun Leopold II smeerlap. De Belgische (en Duitse) koloniale, discriminerende politiek wordt soms opgevoerd als achterliggende (mede)oorzaak van de Rwanda genocide. In tegenstelling tot de voordien al eeuwen bestaande (scheve) verhoudingen tussen Tutsi’s en Hutu’s waarin relatief recent (1860-1895) sprake was van Hutu-serfdom onder Tutsi-gezag.
Kortom, we zijn en-of waren ‘allemaal’ smeerlappen. Herken en erken dit nou ook eens in- en van jezelf, en van je eigen (nette correcte) groep of etniciteit. Wedden dat je dan veel meer eh..respect krijgt?
Met vriendelijke groet,
Michiel Mans
* In Congo is het kut. Zeker als vrouw zijnde. Verkrachting is er een gevechtstactiek. De overtreffende trap is echter wellicht het lot van de Pygmee-volkeren daar. In een BBC artikel uit 2004, wat weinig stof deed opwaaien, lees je: “However, many Congolese regard them as “subhuman” with some believing their flesh can confer magical powers” Er wordt gerept van kannibalisme.
(Titelfoto: kwekudee-tripdownmemorylane.blogspot.nl, waar meer over alibinisme in Afrika)
