Tja, de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Nadat ik woensdagavond te gast was in Hollandse Zaken, presentatie Cees Grimbergen, trof ik bij thuiskomst onderstaand bericht aan in mijn mailbox. Toch al wat uit het lood nadat ik mijn financiële shit had geventileerd op Nederland 2, lees ik dit met gemengde gevoelens. Een oprechte weldoener, die zich mijn lot aantrekt? Of een foute grap?
“Beste heer Lankreijer, beste Ton,
Met veel belangstelling heb ik gekeken naar het debat over schulden. Moedig om, als journalist, zo open over uw situatie te zijn. Triest om te horen hoe in- en aangrijpend het voor u is om zo diep in de schulden te zitten.Ik ken u niet, eerlijkheidshalve ook niet van uw werk….Desondanks dat wil ik u een klein eindje op weg helpen. Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik dat kan. Graag wil ik u € 15.000 schenken. Wél onder 2 voorwaarden:
Dat ik absoluut anoniem blijf.
De tweede voorwaarde is van belastingtechnische aard. In 2014 mag men vrij schenken, zonder daarover schenkbelasting te betalen. De ontvanger moet het bedrag dan wel aan zijn huis besteden( in uw geval waarschijnlijk aflossing…)Het is wellicht een mysterieuze mail, maar zo geheimzinnig is het allemaal niet. Ik wil u gewoon graag helpen.
Hoor graag van u.
Met vriendelijke groet, M.v.D.”
Maar op het forum van Hollandse Zaken toch ook andere reacties. “Eigen schuld, dikke bult, zei mijn moeder al. Het is niet anders. Gewoon betalen. Als ik een appel steel in de supermarkt ben ik notabene strafbaar. En bij deze mensen gaat het om tonnen. En die komen er zo mee weg. Terwijl ze dit willens en wetens zijn aangegaan”. Aldus ‘Will’.
Voor wie het programma gemist heeft, “gek van de schuld” is de insteek, en inderdaad, schuld leidt tot gekte volgens Grimbergen, want je geest wordt dermate belemmerd dat je niet meer goed kunt nadenken. Je wordt minder slim. Nicole Postma, ook één van de gasten en bijna uit de schuldsanering, heeft daar juist helemaal geen last van. Schuld maakt je juist scherper, weerbaarder.
Veel lof viel mij ten deel na de show in talloze smsjes, waarin ik als “moedig” werd gekarakteriseerd, om dit verhaal überhaupt op camera te vertellen. En voor wie het gemist heeft, ik heb anderhalve ton schuld na de verkoop van mijn woonschip in Nieuwersluis. Schuldsanering dreigt. Dank voor de etikettering “moedig”, maar mag ik zelf even relativeren. In Amerika is failliet gaan een vast onderdeel op het gemiddelde CV. Als je niet down the drain bent gegaan, hoor je er eigenlijk niet bij. Misschien is dat wel mijn drijfveer om mijn deceptie uit te venten, want ook ik weet dat mijn creativiteit en vechtlust me weer naar grotere hoogten gaan brengen.
Even de cijfers. Volgens incassobureau Lindorff telt ons land 650.000 wanbetalers, in totaal gaat het om 2,6 miljard euro. Dat zijn niet alleen achterstallige hypotheekbetalingen, maar er zitten ook mensen bij met een telefoonrekening van 200 euro. Jongeren vallen vooral in die categorie. Henk Kroeze, directeur van Lindorff doet “gewoon” zijn werk, vindt hij. Het incasseren van geld voor derden. Zijn mensen krijgen een telefoontraining om agressieve en desolate schuldenaren te woord te staan. Sorry Henk, was mijn mening in het programma over zijn branche, “jullie vallen in de categorie koude kikkers, gespeend van enige empathie”.
Op de site van Hollandse Zaken over Lindorff: “Wat ik miste in het programma, ik ergerde me trouwens enorm aan die smoel van meneer Lindorff, is dat de incassokosten extreem hoog zijn en bovenop de schuld komen. Daar hoorde ik die meneer niets over zeggen en ik vind het jammer dat er niets werd gezegd over hoe incassobureaus zich verrijken met het leed van een ander. Je moet wel uit brandhout gesneden zijn om voor zo’n bedrijf te kunnen werken”. Aldus ‘Rock’.
Dat geldt ook voor de afdeling Intensief Beheer van de ING, is mijn ervaring. Al ben je ruim tien jaar klant van die bank en heb je altijd keurig aan je verplichtingen voldaan, zelfs tot drie maal toe een forse achterstand ingelopen, je bent en blijft een nummer. Geen enkel respijt voor een ZZP-er in nood, want als u niet meer kunt betalen, gaan we toch “gewoon” naar de veiling? En zonder onderpand bent u vanzelfsprekend bij ons uit de gratie. Dan leggen we uw stront toch simpelweg op het bordje van een incassobureau. Sterkte verder.
De redactie van Hollandse Zaken heeft naar aanleiding van mijn “case” nog even gebeld met de ING zelf. Zo hoort het ook, bij hoor hoort wederhoor. De senior woordvoerder Marc Smulders, afdeling Externe Communicatie van de bank, laat het volgende weten.
“Het is nu aan ons incassobureau Interpartes om samen met de klant tot een redelijke en menselijke oplossing te komen, waarbij wij bereid zijn de helpende hand te bieden”.
Toe maar, een heuse reactie, terwijl bankinstelligen studio’s en praatprogramma’s mijden als de pest. Lees nog eens terug, we hebben een primeur hier op de ThePostOnline. Want de ijzeren wet is dat banken nooit en te nimmer reageren op individuele gevallen.
“Succes met de uitzending vanavond,” sluit Smulders empathisch en liefdevol af. Wat een openbaring. We hebben dus voor het eerst te maken met een heus mens, van vlees en bloed. De ING leeft en is dus geen opgebaarde moloch, met anonieme parttime medewerkers, die iedere keer weer dezelfde vragen stellen, omdat ze al lang niet meer weten over welk dossier ze het hebben. Laat staan over het mijne.
Gek van de schuld! Discussieer mee!
