“Liefde in de rouwperiode? Liefde of hormonale ontregeling? Wat is dit voor onderwerp? Wat moet de meute met als vermaak worden zoet gehouden met dit voyeurisme? Dit zijn toch geen persoonlijke belevenissen, die wie dan ook, ook maar wát aangaan? Laat staan als beeldvulling! Kijkcijfers scoren? De Schaamte voorbij: HOLADIJEE!!!”
Aldus Ignis, op de site van Hollandse Zaken, naar aanleiding van de uitzending getiteld Verliefd in de rouw. Volgens de makers een taboe dat misschien wel eens doorbroken moet worden, dus daar leent een discussie op tv zich prima voor.
Ignis staat niet alleen met haar uitgesproken, negatieve visie. Zestig procent van tweeduizend ondervraagden via het Max-forum laat weten, dat je als weduwnaar of weduwe “minimaal een jaar lang alleen moet zijn geweest en alle seizoenen in je eentje doorlopen moet hebben.” Daarna mag je je blijkbaar pas weer in een nieuw liefdesavontuur storten.
Mooi voorbeeld van hoe deze omroep nog meer behoefte heeft aan taboedoorbrekende items. Want de toon bij Max is vooral betuttelend, belerend en te vaak word ik, notabene van de doelgroep, toegesproken als een infantiele zestigplusser.
Ik weet uit eigen kring dat er veel frisse programma-ideeën richting Max gaan, maar dat Mister Max, Jan Slagter, een omroeppolitiek koestert die sterk doet denken aan de normen en waarden van de jaren vijftig.
Terwijl de doelgroep, zelfs de aartsconservatieven, juist meer behoefte heeft aan actuele eigentijdse thema’s die een prominente rol spelen in hun dagelijks leven.
Huisschilder Erwin stal de show woensdagavond. Met heldere oneliners legde hij het taboe bloot. “Waarom zou je in de ellende blijven zitten, als het op je pad komt?”
Waarom achter de gordijnen blijven zitten als het nieuwe geluk je alweer toelacht? Moet kunnen, vindt Erwin, als je maar respect blijft tonen voor de dode. In zijn geval zijn vrouw Heidi,hij was twintig jaar met haar samen toen ze overleed aan longkanker.
Presentator Cees Grimbergen zoekt hem op in zijn huis, vol met relikwieën van zijn vrouw. Haar laatste sigaret, een roos gevuld met haar as, natuurlijk het portret, met lekker vet The Power of Love van Franky goes to Hollywood eronder: “I am so in love with you”.
De serieuze Grimbergen even in de rol van entertainmentreporter maar dan zonder opgeklopt sentiment.
Ik moet denken aan de ophef die ontstond toen de film Komt een vrouw bij de dokter, naar het boek van Kluun, uitkwam. Het thema: een stervende vrouw wordt geconfronteerd met haar losgelagen man, die zijn verdriet probeert te dempen met drank, drugs en een lekker wijf. Vooral de vrouwen riepen om het hardst dat dit wel de meest hondse manier is om je bloedeigen partner de laatste dolkstoot te geven op haar sterfbed.
Bij Hollandse Zaken viel dezelfde term, ‘lust in de rouw’. Want, de boze mail van Ignis ten spijt, de hormonale behoeftes van degene die achterblijft stoppen niet na het sterven van je geliefde. Sterker nog, bij actrice Mylou French werden die hormonen juist sterk aangewakkerd “omdat je door de dood zin krijgt om te leven”.
Ze stortte zich in een aantal affaires, “misschien wel om die rouw juist niet te hoeven voelen.”
In de studio bleek dat de meeste hoofdrolspelers gewoon weer snel aan de man of vrouw zijn gekomen na het vaak dramatische overlijden van hun partner. Verdronken bij het zeilen, een plotselinge dood door een ongeluk of na een slopende ziekte.
Het taboe wordt eigenlijk gecreëerd en in stand gehouden door de buitenwereld, vrienden, kennissen, familie. Zij leggen de vinger op ‘postuum vreemdgaan’. Zij zijn het die veroordelen en de conclusie trekken dat er weinig of geen respect bestaat voor de overledene als je je weer direct inlaat met een ander.
Mirjam, weduwe van Hans Horrevoets, overboord geslagen tijdens de Volvo Ocean Race in 2006, verwoordt precies de bemoeizucht van die buitenwereld. “Mensen met een ongevraagd oordeel”.
Liefde en clichés, onlosmakelijk met elkaar verbonden. Pas als je eerst met jezelf ‘in het reine komt’, ben je pas klaar voor de volgende stap. Eerder mag niet.
De voetangels en klemmen van een taboe, aldus de definitie van Grimbergen.
Gezien de frisse samenstelling van de sprekers in de studio wakkerde het bij mij een stille hoop aan dat de behouden hegemonie van Jan Slagter langzaam wordt doorbroken.
