Bij alle illusies, hoogtepunten en ontnuchterende dieptepunten als er moet worden afgerekend, lijkt aandelenhandel toch het meest op het hoerenbedrijf, ook wel prostitutie genoemd. De schone schijn komt het best in gedempt rood licht tot zijn recht. Onder de verse verflagen van beide beroepsgroepen zit een hoop vermolmd wrakhout van verloren illusies en vergane glorie.
Het AEX-bordeel opende in 1983 haar poorten met een koers van 45 euro. (Omgerekend iets van 100 gulden). In zeventien jaar tijd ging de koers tien keer over de kop om in 1997 voor het eerst op 450 euro te finishen. De wereld was gek geworden. The sky was the limit. Drie jaar later knalden de kurken en werd in september 2000 op 703 euro het hoogste punt óóit bereikt.
Weer drie jaar later klapte de internet-zeepbel en op 12 maart 2003 waren we op een stand van 218 euro bijna terug bij af, om na vier jaar op 2 januari 2007 de ‘magische’ grens van 500 euro opnieuw te doorbreken. Een jaar later was het weer hommeles en zorgde in 2009 de kredietcrisis voor een nieuw dieptepunt op 200 euro. De woekerpolis is een rechtstreeks gevolg van die crashes op de internationale beurzen.
De guru’s zijn vijf jaar later al weer druk in touw om het doorbreken van de 400 euro-grens weer als een historische doorbraak te bejubelen. Dat we daar in 1997 ook al waren, is al lang weer vergeten. Nu wordt de moed er in gehouden met de aankondiging dat ‘het een kwestie van tijd is, vóór de AEX-piek van de laatste zes jaar, met 418 euro neergezet op 3 juli 2014, wordt overtroffen’.
Werkloosheid en economische malaise in het eurogebied zorgen straks wel weer voor een forse dip. Leuk om dan ergens in 2016 te kunnen melden, dat het slot van 2014 (300 euro?) weer in zicht komt.
Hebzucht is kort van memorie.
Dat de fondsensamenstelling van de AEX van grote invloed is op de koersontwikkeling, wordt gemakshalve onder het hoogpolig tapijt geschoven.
De kersen op de slagroomtaart van de prostitutie zijn de bij-handel, zoals champagne, trio’tje, bubblebad, massage, pretmachientjes, DVD’s, coke en de handel in lichamen. Bij aandelenhandel zijn futures, puts, calls, termijnhandel, trackers, daghandel, derivaten , bulls en bears de codewoorden.
Hoe inhalige goudzoekers er op schaamteloze wijze worden ingetild, wordt weergaloos weergegeven in de Hollywood-kaskraker Wall Street. Hoeveel loopbanen, huwelijken en zelfs levens deze ongebreidelde honger naar genot en het grote geld heeft gekost, valt niet in te schatten. De toename van het aantal zelfdodingen na een beurskrach zegt veel.
Timing is alles. Je hoogtepunt uitstellen bij een prostitué levert extra speeltijd op. Toeslaan en nét vóór het hoogtepunt uitstappen is de kunst van de aandelenhandel. Ik ben voor beiden niet geschikt. Daarom blijf ik er maar zo ver mogelijk uit de buurt. Dit soort door chronische testosteronitis ontketende dollemansritten leidt vroeg of laat opnieuw tot catastrofes zoals woekerpolisaffaires en vernietiging van pensioengelden.
Crises in Oekraïne, Irak, Syrië en ebola-paniek zullen door beroepsgraaiers wel als goede instapmomenten’ worden betiteld. De zwakke EU-broeders blijven lenen om nóg dieper in de prut te zakken. Het gaat Jan al lang boven de pet. Die gaat hoofdschuddend bij zijn sigarenboer nog maar eens een extra héél lot met Jackpot en eindcijfer 7 bestellen.
Ook Jan leert het nooit.
China houdt zich trouwens na de gasdeal van 400 miljard met Putin opvallend rustig bij al het huidige mondiale wapengekletter. Zie ik daar een één-tweetje met Rusland tegen de rest van de wereld in de maak?
