Je zit misschien op een hinderlijke bult batterijen, maar verder is de Ford C-Max Energi – ja, een hybride – bijkans de perfecte auto, zeker voor die fidele prijs.
Standaard lederen bekleding. Standaard een Panoramadak. Standaard velgen van lichtmetaal. En standaard een multimediasysteem met álle state of the art snufjes. Inderdaad, de Ford C-Max Energi, die onlangs vanuit de VS in Nederland is gearriveerd, is te koop in maar één versie: een hele dikke, met alle toys.
De prijs? Op vijf eurootjes na 35 mille, sléchts. Maar het beste nieuws komt nog, vanwege de zeer lage uitstoot (46 gram CO2) is de bijtelling voor de leasers van een fideel woonwagenkampniveau, namelijk zeven procent, althans dit jaar nog. Voor iets van 90 (!) euro per maand, heb je dan een grote (want MPV) en puissant aangeklede bolide op de oprit. Hang je hem daar ook nog dikwijls trouwhartig aan een stekker, dan rijdt deze Amerikaanse plug-in 1 op 20. De C-Max Energi lijkt één grote goed nieuws show.
Oké, het opladen via het normale elektriciteitsnet kan wel zo maar vier uren duren en daarnaast heeft Ford pas later bedacht dat er nog accu’s in de auto moeten en heeft ze dan maar – heel klassiek – bij de kofferbak gestopt. De laadruimte is nu dus kleiner dan van een Micra en de terugrit van de bouwmarkt kan dramatisch verlopen, omdat de achterbank niet helemaal vlak kan.
Verder denkt Ford dat als je volledig elektrisch rijdt (de EV Mode) een actieradius van meer dan 40 km haalbaar is. In een ideale wereld vermoedelijk, want accu’s zijn grilliger (weet iedereen die een smartphone heeft) dan de verdediging van Ajax. Is het een beetje koud, dan is het bereik al een stuk minder. Vaak is het ook zo dat als je een plug-in bijvoorbeeld uitschakelt bij een range van 28 kilometer hij na de tussenstop er nog 21 overheeft.
Waar die 7 kilometers opeens gebleven zijn? Nou, ergens in de buurt van dat ene beruchte Srebrenica-fotorolletje vermoedelijk. Maar – eerlijk is eerlijk – daar hebben alle elektrische auto’s last van. Wel weer heel 2.0 is dat je via een app je de C-Max thuis bij wijze van nachtwasje zo kan programmeren dat hij uitsluitend oplaadt op tijdstippen dat het stroomtarief voordelig is.
De elektromotor zelf is tevens dik in orde. Dit aggregaat produceert zelfstandig 120 PK en fungeert daarbij ook stiekem als freelance turbo om de ongeblazen 2.0 viercilinder (143 PK) in voorkomende gevallen met al dat elektrische koppel aan te jagen. Met een topsnelheid van 165 km/u is de C-Max geen Autobahn-koning, maar in het reguliere verkeer gaat het toch om de eerste brutale meters en die acceleratie is met het gezamenlijke vermogen van 184 PK (Ford telt de PK’s van beide krachtbronnen heel sportief niet op) meer dan prima, zo bleek tijdens onze gedegen testritten in en om het pittoreske Abcoude. Trap (tip!) trouwens het gaspedaal niet telkens te wild in, want dan maak je de brandstofmotor steeds te ruw wakker, met als gevolg een dito verbruik.
De techniek om zuinig en milieubesparend te rijden ligt er, maak er dan ook gebruik van. Al vereist dat een defensieve, om niet te zeggen valiumachtige rijstijl. Niets mis mee, want wie gaat er nou scheuren met zo’n MPV en kotsende kinderen achterin zijn ook geen pretje. Laat daarbij de C-Max Energi vooral het denkwerk doen. In de Auto EV-modus bepaalt hij zelf de krachtbron van dienst, of hij laat ze samenwerken. Uiteraard kan je hem uitsluitend in de benzinestand zetten (waarbij ook de accu’s opgeladen kunnen worden), of in de elektrieke modus voor dat onweerstaanbare scifi– zoefgeluidje. In combinatie met de bijdehante CVT-automaat, is het cruisen galore.
Deze C-Max klinkt als een buitenkansje. En is dat ook. Het is nu één van de goedkoopste plug-in’s op de markt, maar ondertussen krijg je in de basisversie meteen álle goodies mee. Ook word je als groene rijder beloond met een iets kekkere grille.
Het is alleen jammer dat er vanuit de States – waar hij wordt gebouwd – maar 1200 exemplaren van deze tophybride deze kant op konden. Wees er dus acuut bij, want deze zending Ford’s raakt heel snel uitverkocht.
